ΟΙ "ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΛΑΤΡΕΙΕΣ"
Παραθρησκευτικὲς ὀργανώσεις καὶ σατανολατρεία
Οἱ καταστροφικὲς λατρεῖες καὶ οἱ σκοποί τουςΠρέπει νὰ ξέρεις ὅτι οἱ πολυάριθμες ὁλοκληρωτικὲς αἱρέσεις καὶ παραθρησκευτικὲς ὀργανώσεις ποὺ δροῦν στὴ χώρα μας, εἶναι ὁμάδες ποὺ ἐντάσσονται στὸ ρεῦμα τῆς«Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ὑδροχόου», ἡ ὁποία κηρύσσει ἕνα νέο «Χριστό», ἀκυρώνοντας τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οἱ ὁμάδες αὐτὲς κρύβονται πίσω ἀπὸ παραπλανητικὰ προσωπεῖα ὅπως: χριστιανικά, ψευδοχριστιανικά, χιλιαστικά, ἐσχατολογικά, φιλοσοφικά, φιλανθρωπικά, πολιτιστικά, ἀποκρυφιστικά, νεογνωστικά, γκουρουϊστικά, ἰνδουϊστικά, βουδιστικά, ἰαπωνικά, ἰσλαμικά, ἐναλλακτικῶν θεραπειῶν, πολεμικῶν τεχνῶν, ἰνστιτοῦτα ψυχολογίας, παραψυχολογικά, μέχρι καὶ νεοειδωλολατρικὰ καὶ σατανιστικά. Μερικὲς μάλιστα διατείνονται ὅτι εἶναι καὶ «ὀρθόδοξες»!Τὸ τραγικὸ εἶναι ὅτι ὅλες αὐτὲς οἱ μορφὲς τῆς πλάνης δὲν ἀποκαλύπτουν πάντοτε τὸ ἀληθινό τους πρόσωπο, γι' αὐτὸ καὶ εὔκολα μποροῦν νὰ ἐπιτύχουν τὸν προσηλυτιστικό τους σκοπό. Ἔτσι παρατηρεῖται στὴν ἐποχὴ μᾶς μία ἀνέντιμη ἐκμετάλλευση τῶν συνανθρώπων μας. Ὁ κάθε ἄνθρωπος ποὺ εἶναι ἀπληροφόρητος, καλοπροαίρετος καὶ δὲν ἔχει γνήσιο ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα μπορεῖ νὰ πέσει σὲ σύγχυση καὶ νὰ γίνει ἕνα ὑποψήφιο θύμα. Ἰδίως κινδυνεύουν οἱ νέοι ποὺ ψάχνουν γιὰ ἰδανικὰ στὴν ὑλόφρονα κοινωνία ποὺ ζοῦμε, ἀλλὰ καὶ ὅσοι βρίσκονται σὲ δύσκολη περίοδο τῆς ζωῆς τοὺς (ἀσθένεια ἢ θάνατος ἀγαπημένου προσώπου, διαζύγιο σπουδὲς κ.α.). Ἐκμεταλλεύονται δηλαδὴ ὅλα τὰ ὑπαρξιακὰ προβλήματα τοῦ σύγχρονου ἄνθρωπου καὶ....
τὶς συναισθηματικές του καταστάσεις γιὰ νὰ παραπλανήσουν καὶ νὰ περάσουν τὰ σχέδιά τους. Γιὰ νὰ ἐπιτύχουν τοὺς σκοποὺς τοὺς αὐτοὺς χρειάζονται μέλη μὲ πλήρη φυσικὴ καὶ ψυχικὴ ἐξάρτηση.Οἱ διάφορες ὁμάδες ἐκμεταλλεύονται αὐτή σου τὴν ἀγωνία καὶ σοὺ δίνουν τὴν ἐντύπωση ὅτι προσφέρουν ὅλα ἐκεῖνα «ποὺ μέχρι τώρα ἀναζητοῦσες χωρὶς νὰ τὰ βρεῖς». Σοὺ προσφέρουν ἀκόμη ἁπλουστευμένες «λύσεις», φαινομενικὰ λογικές. Καὶ ἰσχυρίζονται οτι ἀποτελοῦν τὴ «νέα κοινωνία», τὴ «νέα ἐποχή», τὴν «κοινωνία τοῦ Νέου Κόσμου» ἢ ὅτι ἔχουν ἀποκαταστήσει τὸν «Παράδεισο στὴ γῆ» γιὰ ὅσους ἔχουν ἐνταχθεῖ σὲ μία ἀπὸ τὶς Κοινότητες τῶν «Παιδιῶν τοῦ Θεοῦ» ἢ ἔχουν «εὐλογηθεῖ» ἀπὸ τοὺς «τέλειους γονεῖς» μας ἢ ἔχουν προσληφθεῖ στὴν «τέλεια οἰκογένεια», ἢ ὅτι ἔχουν παρακολουθήσει σεμινάρια «ἀναπτύξεως τοῦ νοῦ» κ.λπ. Ὅλες ὅμως αὐτὲς οἱ ἑλκυστικὲς εἰκόνες ποὺ προβάλλουν πρὸς τὰ ἔξω εἶναι τὸ προπέτασμα γιὰ νὰ σὲ παγιδεύσουν, καλύπτοντας τὴ ζοφερὴ πραγματικότητα ποὺ ἐπικρατεῖ μέσα σ' αὐτὲς τὶς ὁμάδες.
Αὐτὴ τὴν κατάσταση τὴν ἔχουν ὀνομάσει διεθνῶς «ψυχοναρκωτικὰ» καὶ ὁδηγεῖ ἀναπόφευκτα στὸν ἀδίστακτο βιασμὸ συνειδήσεων, στὴν ἀπώλεια τῆς ψυχῆς μας καὶ τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας, ἂν δὲν ὑπάρξει ἔγκαιρη ἀφύπνιση ἢ ἂν δὲν ὑπάρξει γυρισμός.Ἡ διαδικασία εἶναι σχεδὸν ἡ ἴδια σ' ὅλες τὶς ὁμάδες: «μονοπώληση τῆς πηγῆς πληροφόρησης, ἰδεολογικὴ καὶ κοινωνικὴ ταύτιση μὲ τὴν ὁμάδα, πλήρης ἀπασχόληση, πίεση χρόνου, ἄσκηση τρομοκρατίας, αὐστηροὶ κανόνες ποὺ θέτουν σὲ κίνδυνο ἀκόμη καὶ τὴ ζωὴ τῶν θυμάτων, ἀπόλυτη ὑποταγὴ στὴν ἡγεσία, ἐξουδετέρωση τῆς ἐλεύθερης διαπροσωπικῆς σκέψης καὶ κρίσης, ἐξουθένωση τῆς προσωπικότητας τοῦ ἀτόμου, πλήρης ὑποδούλωση». Γι' αὐτὸ οἱ παραθρησκευτικὲς ὁμάδες (σέκτες) χαρακτηρίζονται διεθνῶς ὡς «καταστροφικὲς λατρεῖες», «ἐλευθεριοκτόνες ὁμάδες» ἢ «ὁμάδες χειρισμοῦ τοῦ νοῦ».
Τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας ἢ «ὁμάδες χειρισμοῦ τοῦ νοῦ»Ὁ ἀριθμός τους στὴν Ἑλλάδα, ὅπως καταγράφηκε ἀπὸ τὴν «Ζ' Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ Ἱερῶν Μητροπόλεων γιὰ θέματα αἱρέσεων καὶ παραθρησκείας» (Ἁλίαρτος 20-26.9.1995), ὑπολογίζεται σὲ περισσότερες ἀπὸ 422. Σ' αὐτὸν προστίθενται συνεχῶς νέοι τίτλοι, καθόσον οἱ αἱρέσεις ἀλλάζουν συχνὰ ὀνόματα ἢ ὑποδιαιροῦνται καὶ δημιουργοῦνται νέες. Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς παραθρησκευτικὲς αὐτὲς ὁμάδες, ὑπάρχουν καὶ οἱ νεώτερες χριστιανικὲς αἱρέσεις καὶ παραχριστιανικὲς ὁμάδες.Τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας ἐνεργεῖται στὴν ἱστορία, ὁ διάβολος ἐξακολουθεῖ νὰ γεννᾶ τὸ κακὸ καὶ νὰ κάνει τὸ καταστροφικό του ἔργο ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ἐμφανίσθηκε ἡ Ἐκκλησία. Ἡ βιβλικὴ καὶ πατερικὴ παράδοση, ἔξω ἀπὸ κάθε θεωρητικὴ καὶ ἠθικὴ θεώρηση τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, μιλᾶ γιὰ τὸν πονηρὸ ἀντίπαλό του Θεοῦ καὶ τὸν ἐχθρό του ἀνθρώπου. Εἶναι ὁ διάβολος, στὸν ὁποῖο ὑπάρχει μόνο ἡ ἄρνηση καὶ ὁ ὁποῖος καταστρέφει καὶ νεκρώνει τὰπάντα, γιατί εἶναι πνεῦμα νεκρότητας κατ' ἀποβολὴ τῆς ὄντως ζωῆς. Ὁ διάβολος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ διαιρεῖ, ποὺ χωρίζει, ποὺ κόβει κάθε ἐπικοινωνία καὶ κατεβάζει τὸ ὂν στὴν ἔσχατη μοναξιά. Ὅλες αὐτὲς οἱ παραθρησκευτικὲς ὁμάδες-αἱρέσεις, καὶ ἰδιαίτερα ἡ σατανολατρία, εἶναι κατασκευάσματα καὶ ἐνέργειες τοῦ ἐχθροῦ του ἀνθρώπου, τοῦ σατανᾶ.
Λέγουν μερικοί: δὲν ὑπάρχει διάβολος . Ἀλλὰ ἡ ἄρνηση τῶν δαιμόνων ἰσοδυναμεῖ μὲ τὴν ἀπόρριψη τῆς Οἰκονομίας τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ὁ Χριστὸς ἐξευτέλισε καὶ ἀπογύμνωσε τὶς δαιμονικὲς ἀρχές. Ἡ ἄρνηση τῆς ὑπάρξεως τοῦ διαβόλου διευκολύνει ὅσο τίποτε τὸ ἔργο του. Γινόμαστε συχνὰ θεατὲς τῶν πιὸ καταπληκτικῶν σημείων καὶ τεράτων τοῦ διαβόλου, μὲ τὰ ὁποία ζητᾶ νὰ θρέψει τὸ σύγχρονο ἄνθρωπο· μὲ τὸ νὰ κάνει τὶς πέτρες ψωμί. Πρέπει νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ ἀντιμετωπίζουμε στὴν ἐποχή μας τὶς μυστικὲς πλάνες καὶ ἀνθρωποκτόνες, ποὺ σημαίνουν τὸ νέο σκοτάδι τῆς γὴς ἀπὸ τὴν ἕκτη ὡς τὴν ἐνάτη ὥρα, μέσα στὸ ὁποῖο ἐξαντλεῖται ὁ ἄνθρωπος καὶ κενώνονται τὰ ἔργα του. Διαπιστώνομε συχνὰ «ὅτι ὅπου δὲν εἶναι ὁ Χριστός, εἶναι οἱ δαίμονες, καὶ ἐκεῖ ποὺ εἶναι οἱ δαίμονες οἱ ὀρθοὶ λογισμοὶ διαφθείρονται καὶ διαστρέφονται».Ὁ διάβολος «μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτὸς» καὶ οἱ διάκονοι τοῦ «εἰς διακόνους δικαιοσύνης» (Β' Κόρ. ἴα' 14-15). Ὁ διάβολος εἶναι ξένος πρὸς τὸ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Δὲ σταυρώνεται ὁ ἴδιος, γιατί δὲν ἔχει σχέση μὲ τὴν ἀγάπη καὶ τὴ θυσία, οὔτε ζητάει ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους νὰ σηκώσουν τὸ σταυρό τους. Ὑπόσχεται εὐκολία καὶ ἄνεση μὲ μοναδικὸ ὄρο τὴν πλήρη ὑποταγή μας. Ὁ σατανᾶς δὲ θὰ πάψει νὰ διακωμωδεῖ καὶ νὰ περιπαίζει, νὰ μεταμορφώνεται καὶ νὰ ἀπατᾶ, νὰ διαφθείρει καὶ νὰ διαστρέφει τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἐλευθερία τοῦ Σταυροῦ Του μὲ τὸ νὰ ὑπόσχεται ἄνεση καὶ εὐτυχία. Καὶ ὑπάρχει ὁ κίνδυνος νὰ φθάσει ὁ ἄνθρωπος στὸν πλήρη ἐξευτελισμὸ μὲ τὴν παράδοσή του στοὺς δαιμονικοὺς πειρασμούς, καὶ τὴν ἔνταξή του στὶς παραθρησκευτικὲς «λατρεῖες».Ὁ ἄνθρωπος ποὺ συνδέεται μὲ τὸ Θεὸ στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, μέσα στὴν Ἐκκλησία ὄχι μόνο θεραπεύεται ἀπὸ τὰ διάφορα πάθη, ἀλλὰ ἀκτινοβολεῖ ἀπὸ χαρά, εἰρήνη καὶ ἀγάπη.Ὁ πειρασμὸς καὶ ὁ πόλεμος τοῦ διαβόλου δὲν εἶναι ποτὲ πάνω ἀπὸ τὶς δυνάμεις τοῦ ἄνθρωπου, δὲ βιάζει τὸ αὐτεξούσιο καὶ δὲ θίγει τὸ φυσικὸ λογισμό του ποὺ ὁ Θεὸς ἔδωσε νὰ κρατᾶ μὲ τὴ διάθεση καὶ ἐλευθερία του. Ἡ δύναμη τοῦ διαβόλου δὲν εἶναι ἀναγκαστική, ἀλλὰ ἐξαρτᾶται πάντοτε ἀπὸ τὴν ἐλευθερία μας. Τὸ νὰ ὑποκύψουμε στοὺς πειρασμοὺς εἶναι ὑπόθεση δική μας. Τὸ νὰ κάνει κράτος καὶ νὰ ἀσκεῖ ἐξουσία ὁ σατανᾶς, αὐτὸ συνδέεται μὲ τὴν ἐνεργὸ ἀπόφαση τοῦ ἄνθρωπου, ποὺ διαστρέφοντας τὴν ἐλευθερία τοῦ λέει ὄχι στὸ Θεὸ καὶ ναὶ στὸ διάβολο. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὑπογραμμίζουν πὼς ὁ ἄνθρωπος δὲ μένει ποτὲ μόνος. Ἂν ἀποδημήσει ἀπὸ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ, γίνεται εὐάλωτος σατανικῶν ἐπιδράσεων. «Ἂν τὰ μέλη τοῦ ἀνθρώπου δὲν τὰ χειρίζεται ὁ Χριστὸς ὡς ἅρματα», λέγει ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, «τὰ χειρίζεται ὁ διάβολος, μὲ τὴ συγκατάθεση καὶ τὴ συνεργασία τοῦ ἀνθρώπου».
Ἡ «δράση» τῶν καταστροφικῶν λατρειῶν - μιλοῦν τὰ γεγονόταἩ ἔνταξη στὶς ὁμάδες αὐτὲς δὲν ὁδηγεῖ μόνον ἀνύποπτες ψυχὲς ἀπὸ τὴν ὀρθὴ πίστη στὴν πλάνη. Οἱ ποικίλοι καὶ ὕπουλοι τρόποι ποὺ χρησιμοποιοῦνται γιὰ τὸν ἀθέμιτο προσηλυτισμὸ ὀπαδῶν, ὁδηγοῦν τελικὰ σὲ ἐγκλωβισμὸ τῶν ὀπαδῶν μέσα σὲ καταστάσεις ἰδιαίτερα ἐπικίνδυνες καὶ καταστροφικὲς γιὰ τὸ ἄτομο καὶ τὸ κοινωνικὸ σύνολο. Ἀποτέλεσμα τῶν μεθοδεύσεων καὶ τῶν διαφόρων τεχνικῶν ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ ὁμάδες αὐτὲς εἶναι συχνὰ ἡ καταστροφὴ τῆς ἀνθρωπίνης προσωπικότητας καὶ ἀξιοπρέπειας καὶ τῶν οἰκογενειακῶν καὶ κοινωνικῶν σχέσεων. Τὰ θύματα ἀποκόπτονται ἀπὸ τὸ οἰκογενειακό, ἐπαγγελματικὸ καὶ κοινωνικὸ περιβάλλον, τὸ ὁποῖο χαρακτηρίζεται ἐχθρικὸ ἢ διαβολικό, καὶ ἐξαναγκάζονται νὰ ὑπηρετοῦν τυφλὰ τὴν ὁμάδα καὶ τὸν ἀρχηγό, πιστεύοντας ὅτι ἔτσι ὑπηρετοῦν τὸ καλό της ἀνθρωπότητας. Κι' αὐτὸ ἐπιτυγχάνεται μὲ τὸν «διανοητικὸ χειρισμὸ» καὶ μὲ τὶς διάφορες «τεχνικὲς» ποὺ ἐφαρμόζονται μέσα στὶς ὁμάδες αὐτές.Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ τὶς γενικώτερες αὐτὲς ἀρνητικὲς συνέπειες ποὺ δημιουργοῦνται ἀπὸ τὴν δραστηριότητα τῶν ὁμάδων αὐτῶν, ὑπάρχουν καὶ ἄλλες ποὺ ἀφοροῦν εἰδικότερα στὴν ψυχοσωματικὴ ὑγεία τῶν θυμάτων, ἀλλὰ καὶ στὸ κοινωνικὸ σύνολο.Μέχρι σήμερα ἔχουν καταγραφεῖ καὶ πολλὲς ὁμαδικὲς αὐτοκτονίες, ἀπὸ τὶς ὁποῖες οἱ πιὸ τραγικὲς ἦταν:1) Τὸ 1978, κατόπιν ἐντολῆς τοῦ «Μεσσία» Jim Jones, 923 μέλη τοῦ «Ναοῦ τοῦ Λαοῦ» αὐτοδηλητηριάστηκαν στὸ Jonestown τῆς Γουιάνα.2) Τὸ 1987, 32 μέλη τῆς αἱρέσεως Ὀνταεγιὰνγκ Κό, καρατομήθηκαν μὲ σπαθί.3) Τὸ 1993 στὸ Γουάκο τοῦ Τέξας 85 ὀπαδοὶ τοῦ «Μεσσία» Ντέηβιντ Κορές, ὁδηγήθηκαν στὸ νὰ καοῦν ζωντανοί. 17 ἀπὸ αὐτοὺς ἦταν παιδιά!4) To 1993 ἀποκαλύπτεται ὅτι στὰ γεγονότα τῆς Παλλήνης, 2 γυναῖκες θυσιάστηκαν στὸ βωμὸ τοῦ σατανᾶ. Θύματα καὶ θύτες μπλέχτηκαν στὰ δίχτυα διεθνῶν κέντρων τοῦ Νεοσατανισμοῦ. Ἐπίσης, ἡ μητέρα νεαρῆς μαθήτριας, ποὺ αὐτοκτόνησε στὰ Χανιά, ἀποκάλυψε ὅτι ἡ κόρη τῆς εἶχε μπλέξει μὲ σατανιστές, ἐνῶ στὴν Κοζάνη συλλαμβάνεται καθηγήτρια ποὺ μυοῦσε μαθητές της στὸ σατανισμὸ μὲ τελετὲς καὶ σέξ. Ἀλλὰ καὶ διεθνῶς ἔχουν καταγγελθεῖ «τελετουργικὲς» ἀνθρωποθυσίες σὲ σατανιστικὲς τελετές.5) Τὸ 1994 στὴν Ἐλβετία καὶ στὸ Κεμπὲκ τοῦ Καναδᾶ. 53 μέλη τῆς ὁμάδας «Ναὸς τοῦ Ἡλίου», τοῦ ὁμοιοπαθητικοῦ «γιατροῦ» Λὺκ Ζυρέ, αὐτοκτόνησαν (οἱ πιὸ δειλοὶ «βοηθήθηκαν» ἀπὸ τοὺς ἄλλους). Τὸ 1995 ἄλλα 15 μέλη βρέθηκαν δολοφονημένα στὸ δάσος Βεκόρ, Γαλλία.6) Τὸ 1995 ἡ ὁμάδα «Ἀοὺμ Σίνρι Κίο», τοῦ ἰάπωνα γκουροὺ Σόκο Ἀσαχάρα, ἐπιτίθεται μὲ τὸ φονικὸ ἀέριο «Σαρὶν» στὸ μετρὸ τοῦ Τόκυο. Ἀποτέλεσμα: 11 νεκροὶ καὶ 5.000 τραυματίες. Ἡ ἴδια ὁμάδα συγκέντρωνε δηλητήρια γιὰ νὰ ...ἐπισπεύσει τὰ γεγονότα τῆς «Ἀποκάλυψης»!7) Τὸ 1997, στὴν Καλιφόρνια, 39 μέλη τῆς «σέκτας» «Πύλη τοῦ Παραδείσου», χειριστὲς ὑπολογιστῶν, αὐτοκτόνησαν μὲ δηλητήριο, γιὰ νὰ ἑνωθοῦν μὲ ἐξωγήινους, ταξιδεύοντας μὲ τὸν κομήτη Χέιλ Μπόπ.8) Τὸν Μάρτιο τοῦ 2000, 653 ἄτομα τῆς αἵρεσης «Κίνηση γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῶν Δέκα ἐντολῶν», αὐτοκτόνησαν ἢ βρέθηκαν θαμμένα, γιατί θέλησαν νὰ πᾶνε γρηγορότερα στὸν παράδεισο.9) Ἀπὸ τὸ 1968 ἕως καὶ σήμερα, χιλιάδες κοπέλες ἐκπορνεύονται γιὰ νὰ φέρουν χρήματα καὶ ὀπαδοὺς στὴν ὀργάνωση «Παιδιὰ τοῦ Θεοῦ» ἢ «Ἡ Οἰκογένεια τῆς Ἀγάπης» τοῦ David Berg (Mo).10) Ἀπὸ τὴ δεκαετία τοῦ '60 ἕως καὶ σήμερα, ἡ τύχη χιλιάδων νέων ποὺ ἔψαξαν γιὰ σοφία καὶ γνώση στὴν Ἰνδία ἢ σὲ ἄλλες χῶρες τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς, ἀγνοεῖται.11) Μεγάλος ἀριθμὸς ἀνθρώπων ἔχει χάσει τὴ ζωή του ἢ ἔχει σοβαρὰ προβλήματα ὑγείας, ἐπειδὴ ἀντὶ τῆς κλασικῆς ἰατρικῆς χρησιμοποίησε «θεραπευτικὲς» μεθόδους παραθρησκευτικῶν ὁμάδων.12) Πολλὰ μέλη τῶν «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβὰ» ἔχουν πεθάνει, ἐπειδὴ ἡ ὀργάνωση ἀπαγορεύει τὴ μετάγγιση αἵματος.13) Ἄνθρωποι παραθρησκευτικῶν ὀργανώσεων ἔχουν ὑποχρεωθεῖ ἀπὸ τὸν «ἡγέτη» τους νὰ παντρευτοῦν ἄτομα ποὺ δὲν ἔχουν διαλέξει, ἢ ὁδηγοῦνται ἔντεχνα στὴν ἐγκατάλειψη τῆς οἰκογένειάς τους.14) Πολλοὶ γονεῖς ἀναζητοῦν τὰ παιδιά τους, τὰ ὁποία ἔχουν ἐνταχθεῖ σὲ ὀργανώσεις ὅπως οἱ «Χάρε Κρίσνα» ἢ ἡ «Σαηεντολογία».Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἀπαριθμήσει ὅλα τὰ περιστατικά. Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ περιγράψει τὸν πόνο τῶν ἀνθρώπων, ποὺ ἔχουν χάσει κάποιο μέλος τῆς οἰκογένειάς τους ἐξαιτίας μίας καταστροφικῆς λατρείας.
Ἀντιμετώπιση - Βοήθεια - αὐτοπροστασίαΜετὰ ἀπὸ τὶς διαπιστώσεις αὐτές. Διεθνεῖς Ὀργανισμοί, ὅπως τὸ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο καὶ τὸ Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης, κάνουν λόγο γιὰ «ἐγκληματικὴ δραστηριότητα» μερικῶν παραθρησκευτικῶν ὁμάδων. Γι' αὐτὸ ἔχουν λάβει δραστικὲς ἀποφάσεις γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος. Τὸ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο ἔχει ἐκδώσει τρία Ψηφίσματα (22.5.1984, 29.2.1996, 17.3.1998), μὲ τὰ ὁποία καλεῖ τὶς κυβερνήσεις τῶν χωρῶν τῆς Ἑνωμένης Εὐρώπης νὰ λάβουν μέτρα γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς ἐπικίνδυνης δραστηριότητος μερικῶν παραθρησκευτικῶν ὁμάδων καὶ τὴν ἐνημέρωση τῶν πολιτῶν τους.Ἀλλὰ καὶ τὸ Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης ἔχει ἐκδώσει τὶς Συστάσεις 1176/1991 καὶ 1492/1999 γιὰ τὴν προστασία κυρίως τῆς νεότητος. Ἐπίσης πολλὲς χῶρες τῆς Εὐρώπης ἔχουν συστήσει εἰδικὲς ὑπηρεσίες γι' αὐτὸ τὸ σκοπό.Ἀκόμη σὲ παγκόσμια κλίμακα γονεῖς καὶ οἰκογένειες-θύματα τῶν αἱρέσεων ἔχουν ὀργανωθεῖ σὲ ὁμάδες πρωτοβουλίας καὶ αὐτοβοήθειας μὲ ἀξιόλογη δραστηριότητα. Γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτὸ δραστηριοποιεῖται καὶ στὴν Ἐκκλησία μας ἡ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων, καθὼς καὶ ἡ «Πανελλήνια Ἕνωση Γονέων γιὰ τὴν Προστασία τοῦ Ἑλληνορθόδοξου Πολιτισμοῦ τῆς Οἰκογένειας καὶ τοῦ Ἀτόμου», καὶ ἐκδίδεται τὸ περιοδικὸ «Διάλογος», ποὺ ἔχουν σὰν στόχο: α) τὴν ἐνημέρωση τοῦ κοινοῦ καὶ τῶν ἁρμοδίων φορέων, β) τὴν προσφορὰ βοήθειας σὲ ἄτομα καὶ οἰκογένειες, γ) τὴν προσφορὰ τῶν ἐναλλακτικῶν λύσεων τῆς δικῆς μας παράδοσης, καὶ δ) τὴ διεθνῆ συνεργασία γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση κοινῶν προβλημάτων.Γιὰ κάθε περίπτωση ἢ πληροφορία μπορεῖτε νὰ τηλεφωνεῖτε στὸ Γραφεῖο τῆς Ἐπιτροπῆς ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων τῆς Ἐκκλησίας μᾶς (τήλ. 210-7272.240-3), στὴν «Πανελλήνια Ἕνωση Γονέων γιὰ τὴν Προστασία τῆς Οἰκογένειας καὶ τοῦ Ἀτόμου» (τήλ. 210-6082.271), ἢ νὰ ἀπευθύνεστε στὸν ἱερέα τῆς ἐνορίας σας.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἡ παράκληση τοῦ ἀνθρώπουὩστόσο δὲν χρειάζεται φόβος. Ὑπάρχει ὁ Χριστός, ἡ Ἐκκλησία, ἡ λατρευτικὴ ζωή, ἡ προσευχή, ἡ πνευματικὴ ἀνδρεία, ἡμελέτη τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐνημέρωση, ἡ μετάνοια. Μία ὀρθοδοξία ποὺ δὲ νικᾶ, ἀλλὰ νικᾶται ἀπὸ τὸ διάβολο, ποὺ δὲν εἶναι φοβερή, ἀλλὰ φοβᾶται τοὺς δαίμονες, δὲν εἶναι τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μᾶς σέβεται τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο καὶ τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου καὶ κηρύσσει τὴν ἀγάπη καὶ τὴν φιλανθρωπία τοῦ Χριστοῦ.Μὲ τὸ ἀφετηριακὸ καὶ μέγιστο χάρισμα τοῦ Βαπτίσματος εἰσέρχεται ὁ ἄνθρωπος στὴν πραγματικότητα τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας. Ὅσοι ἑνώνονται μὲ τὸ σῶμα τοῦ Χρίστου, τὴν Ἐκκλησία, ἐπανέρχονται στὴ θεανθρώπινη κοινωνία, ἐπανευρίσκουν τὴ χαμένη στὸν Παράδεισο οἰκογένειά τους, ἀντικρίζουν τὸν Θεὸ Πατέρα τους καὶ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους ἀδελφούς τους, μετέχουν στὴν ἀναπνοὴ τοῦ σώματος ποὺ εἶναι ἡ προσευχὴ τῆς Ἐκκλησίας, συντονίζονται μὲ τὴν προσευχὴ τῶν ἁγίων, ἀγωνίζονται νὰ καταστείλουν τὴν ἀνταρσία τῆς ἁμαρτωλῆς τους φύσης μὲ τοὺς κανόνες καὶ τοὺς ὅρους τῆς ἄσκησης τῶν ἁγίων. Συντονισμένοι μὲ τὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα, τρέφονται μαζὶ μὲ τοὺς μάρτυρες καὶ τοὺς ὁμολογητές, μὲ τὸ δώρημα τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, τὸν Ἄρτο καὶ τὸν Οἶνο, ποὺ ἑνώνει γῆ καὶ οὐρανό.Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος διδάσκει: «Σπουδάζετε οὒν πυκνότερον συνέρχεσθαι εἰς εὐχαριστίαν καὶ εἰς δόξαν. Ὅταν γὰρ πυκνῶς ἐπὶ τὸ αὐτὸ γίνεσθε, καθαιροΰνται αἳ δυνάμεις τοῦ σατανᾶ καὶ λύεται ὁ ὄλεθρος αὐτοῦ ἐν τὴ ὁμονοία ὑμῶν τῆς πίστεως».Ἔτσι μποροῦμε νὰ μαρτυρήσουμε μέσα ἀπὸ τὴ δογματική μας συνείδηση ὅτι Κύριος του κόσμου καὶ τῆς ἱστορίας εἶναι ὁ Χριστός. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομός μας παρακινεῖ νὰ στολίζουμε τὰ ὀρθὰ δόγματα τῆς πίστεως καὶ τῆς διδασκαλίας μας μὲ τὸν ὀρθὸ τρόπο τῆς ζωῆς μας. Αὐτὸ καὶ ἐμᾶς θὰ στηρίξει στὴν πίστη, ἀλλὰ καὶ κάθε πλανεμένο ἀδελφό μας θὰ βοηθήσει νὰ κατανοήσει καὶ νὰ πιστέψει ὅτι «οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλω οὐδενὶ ἡ σωτηρία, οὐδὲ γὰρ ὄνομα ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ὢ δεῖ σωθῆναι ἠμᾶς» (Πράξ. δ' 12), παρὰ μόνον τὸν ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶναι «ἡ Ὁδός, ἡ Ἀλήθεια καὶ ἡ Ζωὴ» (Ἰωάν. Ἰδ' 6).
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
