Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Ναυπάκτου: «Το τρίτη δόση, η πέμπτη δόση, μου θυμίζουν δόσεις ναρκωτικών»


Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, μετά το πέρας της παρέλασης χθες Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2011, τόνισε: «Είναι πραγματικά η ημέρα σήμερα πάρα πολύ μεγάλη. Οι Ευρωπαίοι παλαιότερα έλεγαν ότι αν μπορούμε να πούμε ότι οι Έλληνες πολεμάνε ως ήρωες, τώρα μπορεί να λέμε ότι οι ήρωες πολεμάνε ως Έλληνες.» 

«Αλλά δυστυχώς η Πατρίδα μας τον τελευταίο καιρό βρίσκεται σε πολύ μεγάλη δυσκολία. Εγώ θέλω να πω ότι έχουν ευθύνες πάρα πολλοί που φθάσαμε μέχρι εδώ», πρόσθεσε ο κ. Ιερόθεος.
Επίσης ανέφερε: «Θεωρώ ότι αυτό που λέμε η τρίτη δόση, η πέμπτη δόση, η έκτη δόση, μου θυμίζουν λίγο τα ναρκωτικά, τις δόσεις των ναρκωτικών. Αλλά δυστυχώς όπως στα ναρκωτικά θύματα είναι πάντα οι άνθρωποι-χρήστες;.»
«Δεν θα τιμωρηθούν οι έμποροι των ναρκωτικών, των ψεύτικων ιδεολογιών; Και μπορώ να σας πω ότι ιδιαιτέρως σήμερα, και στην παρέλαση αλλά και πρίν, σκέπτομαι κυρίως τα νέα παιδιά. Τα θύματα αυτής της καταστάσεως είναι τα νέα παιδιά, που το μέλλον τους είναι πάρα πολύ ζοφερό», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου.
Σε άλλο σημείο ο λόγιος Ιεράρχης, ανέφερε ότι «και γι' αυτό ευθύνονται εκείνοι τους οποίους ψηφίσαμε και ψηφίζουμε για να διαφεντεύουν τον λαό και όμως δεν πρόσεξαν και έφθασαν την χώρα σε αυτή την κατάσταση.»
Ενώ κλείνοντας σημείωσε: «Εν πάση περιπτώσει, εκείνο που χρειάζεται σήμερα είναι η ψυχραιμία, η νηφαλιότητα και να δούμε πώς θα βρούμε τα ψυχικά αποθέματα τα οποία έχουμε (από) την παράδοσή μας και τον πολιτισμό μας για να αντιμετωπίσουμε κάθε καλβινισμό που μας έρχεται από την Ευρώπη.»

Γράφει η Romfea.gr 

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΑΡΕΛΑΣΕ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ … ΔΕΙΤΕ!!!

28η Οκτωβρίου:Ένα συγκινητικό ευχαριστώ σ΄ όσους πολέμησαν!Σπάνια πλάνα-βίντεο

Το βίντεο είναι εξαιρετικό όχι μόνο γιατί έχει σπάνια πλάνα από την εποχή του Έπους του 40,της Κατοχής και της Αντίστασης,αλλά και γιατί τα παιδιά από το Παλλάδιο,δεν ξεχνούν αυτό που δεν είναι πάντα αυτονόητο:να πουν ένα μεγάλο ευχαριστώ σ΄ αυτούς τους ανθρώπους ,τους προγόνους,που δεν σκέφτηκαν ούτε στιγμή τη ζωή που άφηναν πίσω τους για να αντισταθούν σε αντιπάλους ισχυρότερους και θεωρητικά ανίκητους.

Στα περίπου πέντε λεπτά που διαρκεί το βίντεο θα δείτε το Έπος του 40,τη φρίκη της Κατοχής ,το μεγαλείο της Αντίστασης και τη Λύτρωση της απελευθέρωσης.

http://www.youtube.com/watch?v=VCH-NVWBqhg&feature=player_embedded

ΚΑΙ  ΑΥΤΟ !!!

http://www.youtube.com/watch?v=uC4lSp2aNiA&feature=related

Ανέκδοτο σχετικό με το φιάσκο των Ιταλών το 40



Ένας Έλληνας αξίζει όσο δέκα Ιταλοί

Μια ομάδα Ιταλών στρατιωτών το 1940, στα Αλβανικά βουνά,
προχωρούν προς τα σύνορα όταν ακούγεται μια φωνή.

«Ένας Έλληνας αξίζει όσο δέκα Ιταλοί»!

Ο Ιταλός διοικητής αμέσως διατάζει μια ομάδα από δέκα από τους καλύτερους στρατιώτες του να πάνε να εξοντώσουν αυτόν τον Έλληνα που έχει το θράσος να τους προκαλεί.
Πάνε πίσω από τον λόφο απ' όπου ακούστηκε η φωνή,
ακούγεται μπαράζ πυροβολισμών και μετά πλήρης σιγή!

Μετά από λίγο ακούγεται πάλι η ίδια φωνή...

«Ένας Έλληνας είναι καλύτερος από εκατό Ιταλούς»!

Νευριασμένος ο Ιταλός διοικητής στέλνει τους 100 καλύτερους
στρατιώτες του και επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία.
Πυροβολισμοί, ουρλιαχτά, φασαρία και μετά από πέντε λεπτά, σιγή.

Μια ήρεμη Ελληνική φωνή ακούγεται και πάλι.

«Ένας Έλληνας αξίζει παραπάνω από χίλιους Ιταλούς»!

Έξαλλος ο Ιταλός διοικητής επιλέγει 1000 Ιταλούς και
τους στέλνει να πάνε και να εξοντώσουν τον Έλληνα!

Πολυβόλα, καραμπίνες, όλμοι, αυτόματα, πιστόλια,
χειροβομβίδες, κραυγές και ουρλιαχτά ακούγονται και
όλα δείχνουν ότι μια λυσσώδης μάχη μαίνεται
και μετά σιγή!

Τελικά, μετά από λίγο, ένας βαριά τραυματισμένος Ιταλός
εμφανίζεται από το λόφο πέφτει στα πόδια του διοικητή και ψελλίζει.

«Μη στείλεις άλλους .. πρόκειται για παγίδα!
Δεν είναι μόνο ένας αλλά ... δύο Έλληνες»!

Το φιάσκο
28η Οκτωβρίου 1940
Ανέκδοτο σχετικό με το φιάσκο των Ιταλών το 40

Ένας Έλληνας αξίζει όσο δέκα Ιταλοί

Μια ομάδα Ιταλών στρατιωτών το 1940, στα Αλβανικά βουνά,
προχωρούν προς τα σύνορα όταν ακούγεται μια φωνή.

«Ένας Έλληνας αξίζει όσο δέκα Ιταλοί»!

Ο Ιταλός διοικητής αμέσως διατάζει μια ομάδα από δέκα από τους καλύτερους στρατιώτες του να πάνε να εξοντώσουν αυτόν τον Έλληνα που έχει το θράσος να τους προκαλεί.
Πάνε πίσω από τον λόφο απ' όπου ακούστηκε η φωνή,
ακούγεται μπαράζ πυροβολισμών και μετά πλήρης σιγή!

Μετά από λίγο ακούγεται πάλι η ίδια φωνή...

«Ένας Έλληνας είναι καλύτερος από εκατό Ιταλούς»!

Νευριασμένος ο Ιταλός διοικητής στέλνει τους 100 καλύτερους
στρατιώτες του και επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία.
Πυροβολισμοί, ουρλιαχτά, φασαρία και μετά από πέντε λεπτά, σιγή.

Μια ήρεμη Ελληνική φωνή ακούγεται και πάλι.

«Ένας Έλληνας αξίζει παραπάνω από χίλιους Ιταλούς»!

Έξαλλος ο Ιταλός διοικητής επιλέγει 1000 Ιταλούς και
τους στέλνει να πάνε και να εξοντώσουν τον Έλληνα!

Πολυβόλα, καραμπίνες, όλμοι, αυτόματα, πιστόλια,
χειροβομβίδες, κραυγές και ουρλιαχτά ακούγονται και
όλα δείχνουν ότι μια λυσσώδης μάχη μαίνεται
και μετά σιγή!

Τελικά, μετά από λίγο, ένας βαριά τραυματισμένος Ιταλός
εμφανίζεται από το λόφο πέφτει στα πόδια του διοικητή και ψελλίζει.

«Μη στείλεις άλλους .. πρόκειται για παγίδα!
Δεν είναι μόνο ένας αλλά ... δύο Έλληνες»!

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΝΕΣΤΡΑΣ... (Θαυμαστό γεγονός)


altΤον Αύγουστο του 1963 ήρθανε στη Μονή 75 λιβαναταίοι. Εργαστήκανε για τη στέρνα της Μονής, το Αγιονέρι, εθελοντικά. Το έχουν τάμα πολλοί από τις Λιβανάτες, την πατρίδα του οσίου Δαβίδ, να προσφέρουν κάτι στη Μονή του συμπατριώτη τους, χρήματα ή εργασία. Έτσι φτάσανε τότε 75 άντρες για να κάνουν το έργο της στέρνας. Και στη Μονή βρισκόσανε άλλοι 15, για να βοηθήσουν. Ο π. Ιάκωβος συντόνιζε γενικά τις εργασίες, μα ήταν και ο μόνος πού έπρεπε να φροντίσει για το φαγητό και τη διαμονή των καλών αυτών ανθρώπων.


Χρησιμοποίησε ότι υπήρχε και δεν υπήρχε στην αποθήκη. Μια μέρα τα τρόφιμα τελείωσαν, χρήματα δεν είχε. Έψαξε όλα τα ράφια, όλες τις γωνίες. Κατόρθωσε να βρει δυόμισι οκάδες μανέστρα. Και από ψωμί μόνο μισό Πρόσφορο. Του έδωσε και ο γερο-Ευθύμιος μισό καρβελάκι. Ποσότητες αστείες για σχεδόν εκατό πρόσωπα, πού δουλεύανε όλη την ημέρα χειρωνακτικά.

Στενοχωριόταν και δεν ήξερε τί να κάνει. Τον έπιασε απελπισία και σχεδόν έκλαιγε, πού θ’ άφηνε τον κόσμο νηστικό. Ξαφνικά όμως του ήρθε μια ιδέα: κατεβάζει τη μεγάλη κατσαρόλα, ρίχνει μέσα τη μανέστρα, βάζει και το ψωμί και όπως ήτανε πήγε στο ναό. Στάθηκε μπροστά στην εικόνα του οσίου Δαβίδ και του είπε:
- Άγιέ μου, οι άνθρωποι αυτοί δουλεύουν για το Μοναστήρι σου. Γυρνάνε κουρασμένοι και πεινασμένοι. Δεν έχω τίποτα άλλο να τούς δώσω να φάνε, μόνο τις δυόμισι οκάδες μανέστρα με το λίγο λαδάκι, το μισό προσφοράκι και το μισό καρβελάκι (και τα έδειχνε στον Άγιο). Σε παρακαλώ, εσύ να τα ευλογήσεις, να φάνε και να χορτάσουνε.

Μαγείρεψε στην κατσαρόλα τούτη, έβγαζε συνέχεια φαγητό και δεν τελείωνε. Χόρτασαν όλοι και περίσσεψε μισή κατσαρόλα, ναι περίσσεψε! Το είδαν πολλοί και ο νυν ηγούμενος π. Κύριλλος. Πολλά χρόνια μετά, τονίζοντας τα θαύματα του οσίου Δαβίδ, έλεγε ο π. Ιάκωβος:
- Αδελφέ μου, επανάληψη του θαύματος των πεντακισχιλίων!

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΝΕΣΤΡΑΣ... (Θαυμαστό γεγονός)
Τετάρτη, 28 Σεπτέμβριος 2011 10:17
altΤον Αύγουστο του 1963 ήρθανε στη Μονή 75 λιβαναταίοι. Εργαστήκανε για τη στέρνα της Μονής, το Αγιονέρι, εθελοντικά. Το έχουν τάμα πολλοί από τις Λιβανάτες, την πατρίδα του οσίου Δαβίδ, να προσφέρουν κάτι στη Μονή του συμπατριώτη τους, χρήματα ή εργασία. Έτσι φτάσανε τότε 75 άντρες για να κάνουν το έργο της στέρνας. Και στη Μονή βρισκόσανε άλλοι 15, για να βοηθήσουν. Ο π. Ιάκωβος συντόνιζε γενικά τις εργασίες, μα ήταν και ο μόνος πού έπρεπε να φροντίσει για το φαγητό και τη διαμονή των καλών αυτών ανθρώπων.


Χρησιμοποίησε ότι υπήρχε και δεν υπήρχε στην αποθήκη. Μια μέρα τα τρόφιμα τελείωσαν, χρήματα δεν είχε. Έψαξε όλα τα ράφια, όλες τις γωνίες. Κατόρθωσε να βρει δυόμισι οκάδες μανέστρα. Και από ψωμί μόνο μισό Πρόσφορο. Του έδωσε και ο γερο-Ευθύμιος μισό καρβελάκι. Ποσότητες αστείες για σχεδόν εκατό πρόσωπα, πού δουλεύανε όλη την ημέρα χειρωνακτικά.

Στενοχωριόταν και δεν ήξερε τί να κάνει. Τον έπιασε απελπισία και σχεδόν έκλαιγε, πού θ’ άφηνε τον κόσμο νηστικό. Ξαφνικά όμως του ήρθε μια ιδέα: κατεβάζει τη μεγάλη κατσαρόλα, ρίχνει μέσα τη μανέστρα, βάζει και το ψωμί και όπως ήτανε πήγε στο ναό. Στάθηκε μπροστά στην εικόνα του οσίου Δαβίδ και του είπε:
- Άγιέ μου, οι άνθρωποι αυτοί δουλεύουν για το Μοναστήρι σου. Γυρνάνε κουρασμένοι και πεινασμένοι. Δεν έχω τίποτα άλλο να τούς δώσω να φάνε, μόνο τις δυόμισι οκάδες μανέστρα με το λίγο λαδάκι, το μισό προσφοράκι και το μισό καρβελάκι (και τα έδειχνε στον Άγιο). Σε παρακαλώ, εσύ να τα ευλογήσεις, να φάνε και να χορτάσουνε.

Μαγείρεψε στην κατσαρόλα τούτη, έβγαζε συνέχεια φαγητό και δεν τελείωνε. Χόρτασαν όλοι και περίσσεψε μισή κατσαρόλα, ναι περίσσεψε! Το είδαν πολλοί και ο νυν ηγούμενος π. Κύριλλος. Πολλά χρόνια μετά, τονίζοντας τα θαύματα του οσίου Δαβίδ, έλεγε ο π. Ιάκωβος:
- Αδελφέ μου, επανάληψη του θαύματος των πεντακισχιλίων!

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ ΜΑΣ


altΑν όμως εμπιστευόμαστε τη διαίσθηση μας για πράγματα υπέρτατης σημασίας, τότε το κάθε λάθος μπορεί να απειλήσει τον άνθρωπο ακόμη και με απώλεια. Με την έννοια λοιπόν αυτή να υπακούς στην πείρα των αρχαίων ασκητών, που δεν επιτρέπει να εμπιστευόμαστε σε τέτοιο βαθμό τη διαίσθηση μας.

Δυστυχώς στον κόσμο γίνεται διαρκώς αυτό το λάθος. Πρέπει αναπόφευκτα να χειραγωγούμαστε με το "όργανο" εκείνο που έχουμε. Είτε βέβαιοι είτε όχι, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το καρδιακό μας ραντάρ. Οπωσδήποτε όμως οφείλουμε να υπερνικήσουμε την αυτοπεποίθησή μας με δύσκολο αγώνα, ψυχικό και διανοητικό. Η διαίσθηση μας θα ήταν απολύτως ορθή, αλάθητη, αν ήμασταν ολότελα άγιοι. Αν όμως δεν έχουμε φθάσει σε αυτή την αγιότητα, τότε και η διαίσθηση μας, όπως και η λογική μας, δεν λειτουργούν εντελώς σωστά. Κάπου έγραφα ότι τα συμπεράσματα της λογικής μας παρουσιάζονται σε μας με «ψυχολογικό και αυθόρμητο» τρόπο ως τα πιο οφθαλμοφανή και αναμφίβολα. Αν όμως συλλογισθούμε πράγματι βαθύτερα μήπως είναι έτσι αυτό, τότε θα πεισθούμε ότι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό με μάς. Γιατί; Διότι βεβαίως για τον άνθρωπο το ζητούμενο αληθινά και αποκλειστικά είναι μόνο η απολύτως δίκαιη κρίση. Γι' αυτήν όμως είναι απαραίτητο να κατέχουμε τη Θεία Παγγνωσία, που εμείς δεν έχουμε.

Στη λογική μας σκέψη υπάρχει μία ανυπέρβλητη ατέλεια: Εκείνα τα επιχειρήματα που κατέχουμε ή εκείνες οι αρχές, με βάση τις οποίες βγαίνουν τα συμπεράσματα, ποτέ δεν αποδεικνύονται στην πράξη επαρκή. Στην ασήμαντη καθημερινότητα της υπάρξεώς μας ακόμη και τέτοια λογική με τα ανεπαρκή αυτά συμπεράσματα είναι κάπως ωφέλιμη. Αλλά στην αναζήτηση της αιώνιας Αλήθειας βγαίνουμε από τα όρια όλων εκείνων που βλέπουμε ή ακόμη και νοούμε. Και αυτό δεν μας επιτρέπεται να το ξεχνούμε. Συνεπώς, χωρίς περαιτέρω επεξηγήσεις, επίτρεψέ μου να σου συστήσω να μετριάσεις την εμπιστοσύνη στη διαίσθηση σου ...;

(Αρχιμ. Σωφρονίου, «Γράμματα στη Ρωσία», εκδ. Ι.Μ.Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ)

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ ΜΑΣ
Σάββατο, 08 Οκτώβριος 2011 10:37
altΑν όμως εμπιστευόμαστε τη διαίσθηση μας για πράγματα υπέρτατης σημασίας, τότε το κάθε λάθος μπορεί να απειλήσει τον άνθρωπο ακόμη και με απώλεια. Με την έννοια λοιπόν αυτή να υπακούς στην πείρα των αρχαίων ασκητών, που δεν επιτρέπει να εμπιστευόμαστε σε τέτοιο βαθμό τη διαίσθηση μας.

Δυστυχώς στον κόσμο γίνεται διαρκώς αυτό το λάθος. Πρέπει αναπόφευκτα να χειραγωγούμαστε με το "όργανο" εκείνο που έχουμε. Είτε βέβαιοι είτε όχι, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το καρδιακό μας ραντάρ. Οπωσδήποτε όμως οφείλουμε να υπερνικήσουμε την αυτοπεποίθησή μας με δύσκολο αγώνα, ψυχικό και διανοητικό. Η διαίσθηση μας θα ήταν απολύτως ορθή, αλάθητη, αν ήμασταν ολότελα άγιοι. Αν όμως δεν έχουμε φθάσει σε αυτή την αγιότητα, τότε και η διαίσθηση μας, όπως και η λογική μας, δεν λειτουργούν εντελώς σωστά. Κάπου έγραφα ότι τα συμπεράσματα της λογικής μας παρουσιάζονται σε μας με «ψυχολογικό και αυθόρμητο» τρόπο ως τα πιο οφθαλμοφανή και αναμφίβολα. Αν όμως συλλογισθούμε πράγματι βαθύτερα μήπως είναι έτσι αυτό, τότε θα πεισθούμε ότι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό με μάς. Γιατί; Διότι βεβαίως για τον άνθρωπο το ζητούμενο αληθινά και αποκλειστικά είναι μόνο η απολύτως δίκαιη κρίση. Γι' αυτήν όμως είναι απαραίτητο να κατέχουμε τη Θεία Παγγνωσία, που εμείς δεν έχουμε.

Στη λογική μας σκέψη υπάρχει μία ανυπέρβλητη ατέλεια: Εκείνα τα επιχειρήματα που κατέχουμε ή εκείνες οι αρχές, με βάση τις οποίες βγαίνουν τα συμπεράσματα, ποτέ δεν αποδεικνύονται στην πράξη επαρκή. Στην ασήμαντη καθημερινότητα της υπάρξεώς μας ακόμη και τέτοια λογική με τα ανεπαρκή αυτά συμπεράσματα είναι κάπως ωφέλιμη. Αλλά στην αναζήτηση της αιώνιας Αλήθειας βγαίνουμε από τα όρια όλων εκείνων που βλέπουμε ή ακόμη και νοούμε. Και αυτό δεν μας επιτρέπεται να το ξεχνούμε. Συνεπώς, χωρίς περαιτέρω επεξηγήσεις, επίτρεψέ μου να σου συστήσω να μετριάσεις την εμπιστοσύνη στη διαίσθηση σου ...;

(Αρχιμ. Σωφρονίου, «Γράμματα στη Ρωσία», εκδ. Ι.Μ.Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ)

ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ... ΧΑΜΗΛΩΝΟΥΝ!


altΠλούσια τα συναισθήματα κάθε επισκέπτη που αποφασίζει να περιηγηθεί  στο Άγιο Όρος.

Μοναστήρια, σκήτες, καλύβες, κελιά, διάσπαρτα μέσα στο δάσος, κοντά στη θάλασσα, σκαρφαλωμένα πάνω στα βράχια... συναντά  ο επισκέπτης θαυμάζοντας  τους κόπους και τον μόχθο των πρώτων μοναχών αλλά και των νεοτέρων που αποφάσισαν να ζήσουν σ' αυτό τον ευλογημένο τόπο.

Νηστεία, αγρυπνία προσευχή...ουράνια χαρίσματα λαβών είναι η ζωή των μοναχών παράλληλα με τα άλλα καθημερινά διακονήματα.

Κατά ορδές καταφθάνουν οι επισκέπτες στο Άγιο Όρος. Ρώσοι, Σέρβοι, Κύπριοι, Άγγλοι, Γάλλοι, Πολωνοί, Σλοβάκοι... και περισσότεροι όλων εμείς οι Ορθόδοξοι Έλληνες.

Όνομα, επίθετο επάγγελμα, διεύθυνση, αριθμός διαμονητήριου...γεμίζουν τα βιβλία με στοιχεία  των επισκεπτών σε κάθε μοναστήρι.

Ένας δυο τρεις...εκατόν εβδομήντα τα άτομα για απόψε, λέει ο μοναχός προκειμένου να σερβιριστεί το λιτό φαγητό στην τραπεζαρία ( τράπεζα)  της μονής.

Εσπερινός, φαγητό, απόδειπνο, ξενάγηση κουβέντα στο αρχονταρίκι και ύπνο γιατί στις 02:30 αρχίζει η ακολουθία.

Όταν οι άνθρωποι στις πόλεις γυρνούν εδώ και εκεί, όταν άλλοι κοιμούνται, όλοι  οι μοναχοί στο Άγιο Όρος εύχονται...προσεύχονται για ολόκληρο τον κόσμο. 

Και τότε...χαμηλώνουν τα ουράνια και γίνεται η μεγάλη συνάντηση Θεού και ανθρώπου μυστική, προσωπική...αγαπητική!

Και ο διάλογος γίνεται μακρύς...ατελείωτος, βιώνεται  αυτή η μοναδική  μυστική ενότητα πλάσματος και Δημιουργού!

Και έτσι η ζωή πορεύεται ολόκληρο τον χρόνο.

Μα όταν έρθει η ώρα της επιστροφής  του προσκυνητή να βγει έξω στον κόσμο,αυτός που φεύγει από το Άγιο Όρος  γεμάτος από χάρη και ευλογία, αφήνει πίσω του κομμάτι ενθύμησις ψυχής, σαν παρακαταθήκη, που θα τον περιμένει πάντα και θα τον προσκαλεί για την άλλη, την επόμενη φορά που...θα ξαναπάει.

Αυτοί που έχουν πάει,έχουν γευτεί ανεξαιρέτως  αυτό που προσφέρει το Άγιο Όρος.

Αυτοί όμως που δεν έχουν πάει, είναι μια καλή ευκαιρία να πάνε να δουν από κοντά, να δοκιμάσουν, άλλωστε δεν έχουν  τίποτε να χάσουν από μια...εκδρομή.

Περιοδικό "Ορθοδοξία"

ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ... ΧΑΜΗΛΩΝΟΥΝ!
Τρίτη, 11 Οκτώβριος 2011 18:54
altΠλούσια τα συναισθήματα κάθε επισκέπτη που αποφασίζει να περιηγηθεί  στο Άγιο Όρος.

Μοναστήρια, σκήτες, καλύβες, κελιά, διάσπαρτα μέσα στο δάσος, κοντά στη θάλασσα, σκαρφαλωμένα πάνω στα βράχια... συναντά  ο επισκέπτης θαυμάζοντας  τους κόπους και τον μόχθο των πρώτων μοναχών αλλά και των νεοτέρων που αποφάσισαν να ζήσουν σ' αυτό τον ευλογημένο τόπο.

Νηστεία, αγρυπνία προσευχή...ουράνια χαρίσματα λαβών είναι η ζωή των μοναχών παράλληλα με τα άλλα καθημερινά διακονήματα.

Κατά ορδές καταφθάνουν οι επισκέπτες στο Άγιο Όρος. Ρώσοι, Σέρβοι, Κύπριοι, Άγγλοι, Γάλλοι, Πολωνοί, Σλοβάκοι... και περισσότεροι όλων εμείς οι Ορθόδοξοι Έλληνες.

Όνομα, επίθετο επάγγελμα, διεύθυνση, αριθμός διαμονητήριου...γεμίζουν τα βιβλία με στοιχεία  των επισκεπτών σε κάθε μοναστήρι.

Ένας δυο τρεις...εκατόν εβδομήντα τα άτομα για απόψε, λέει ο μοναχός προκειμένου να σερβιριστεί το λιτό φαγητό στην τραπεζαρία ( τράπεζα)  της μονής.

Εσπερινός, φαγητό, απόδειπνο, ξενάγηση κουβέντα στο αρχονταρίκι και ύπνο γιατί στις 02:30 αρχίζει η ακολουθία.

Όταν οι άνθρωποι στις πόλεις γυρνούν εδώ και εκεί, όταν άλλοι κοιμούνται, όλοι  οι μοναχοί στο Άγιο Όρος εύχονται...προσεύχονται για ολόκληρο τον κόσμο. 

Και τότε...χαμηλώνουν τα ουράνια και γίνεται η μεγάλη συνάντηση Θεού και ανθρώπου μυστική, προσωπική...αγαπητική!

Και ο διάλογος γίνεται μακρύς...ατελείωτος, βιώνεται  αυτή η μοναδική  μυστική ενότητα πλάσματος και Δημιουργού!

Και έτσι η ζωή πορεύεται ολόκληρο τον χρόνο.

Μα όταν έρθει η ώρα της επιστροφής  του προσκυνητή να βγει έξω στον κόσμο,αυτός που φεύγει από το Άγιο Όρος  γεμάτος από χάρη και ευλογία, αφήνει πίσω του κομμάτι ενθύμησις ψυχής, σαν παρακαταθήκη, που θα τον περιμένει πάντα και θα τον προσκαλεί για την άλλη, την επόμενη φορά που...θα ξαναπάει.

Αυτοί που έχουν πάει,έχουν γευτεί ανεξαιρέτως  αυτό που προσφέρει το Άγιο Όρος.

Αυτοί όμως που δεν έχουν πάει, είναι μια καλή ευκαιρία να πάνε να δουν από κοντά, να δοκιμάσουν, άλλωστε δεν έχουν  τίποτε να χάσουν από μια...εκδρομή.

Περιοδικό "Ορθοδοξία"

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΖΟΥΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ...


altΜία παλία ιστορία λέει ότι, τον περασμένο αιώνα ένας καμηλίερης έμπορος ξεκίνησε για το Κάϊρο, με σκοπό να επισκεφτεί έναν ξακουστό σοφό γέροντα...
Τελικά, συναντήθηκε με τον σοφό γέροντα, αφού χρειάστηκε να κάνει ένα μακρινό ταξίδι, διασχίζοντας ένα μεγάλο κομμάτι της ερήμου...
Ξαφνίαστηκε όμως όταν είδε ότι ο γέροντας ζούσε σε μία σκηνή, με μοναδικά έπιπλα ένα στρώμα πάνω στήν άμμο, ένα σοφρά, δύο σκαμνιά και πολλά βιβλία. Γύρισε τότε προς τον σοφό και γεμάτος απορία τον ρώτησε:
-Πού είναι τα έπιπλά σου...;
Ο γέροντας κοίταξε τον καμηλίερη και του απάντησε με μία ερώτηση:
-Τα δικά σου που είναι...;
-Μα εγώ δεν έχω, είμαι περαστικός...!
-Και εγώ περαστικός είμαι...!

Οι περισσότεροι ζουν λες και θα μείνουν για πάντα εδώ... Ξέχασαν να γίνουν ευτυχισμένοι!!!
Η αξία των πραγμάτων δεν εξαρτάται από το χρόνο που διαρκούν, αλλά από την ένταση με την οποία γίνονται.
Γι' αυτό υπάρχουν στιγμές αλησμόνητες, πράγματα ανεξήγητα και άτομα ασύγκριτα.
Κι εσύ μπορείς να γίνεις ευτυχισμένος σήμερα... αλλά και καθημερινά!!!

Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΖΟΥΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ...
Σάββατο, 15 Οκτώβριος 2011 19:49
altΜία παλία ιστορία λέει ότι, τον περασμένο αιώνα ένας καμηλίερης έμπορος ξεκίνησε για το Κάϊρο, με σκοπό να επισκεφτεί έναν ξακουστό σοφό γέροντα...
Τελικά, συναντήθηκε με τον σοφό γέροντα, αφού χρειάστηκε να κάνει ένα μακρινό ταξίδι, διασχίζοντας ένα μεγάλο κομμάτι της ερήμου...
Ξαφνίαστηκε όμως όταν είδε ότι ο γέροντας ζούσε σε μία σκηνή, με μοναδικά έπιπλα ένα στρώμα πάνω στήν άμμο, ένα σοφρά, δύο σκαμνιά και πολλά βιβλία. Γύρισε τότε προς τον σοφό και γεμάτος απορία τον ρώτησε:
-Πού είναι τα έπιπλά σου...;
Ο γέροντας κοίταξε τον καμηλίερη και του απάντησε με μία ερώτηση:
-Τα δικά σου που είναι...;
-Μα εγώ δεν έχω, είμαι περαστικός...!
-Και εγώ περαστικός είμαι...!

Οι περισσότεροι ζουν λες και θα μείνουν για πάντα εδώ... Ξέχασαν να γίνουν ευτυχισμένοι!!!
Η αξία των πραγμάτων δεν εξαρτάται από το χρόνο που διαρκούν, αλλά από την ένταση με την οποία γίνονται.
Γι' αυτό υπάρχουν στιγμές αλησμόνητες, πράγματα ανεξήγητα και άτομα ασύγκριτα.
Κι εσύ μπορείς να γίνεις ευτυχισμένος σήμερα... αλλά και καθημερινά!!!

Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος

ΡΩΤΗΣΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ...

ΡΩΤΗΣΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ...
Ο Θεός πήρε το χέρι μου στο δικό του, μείναμε για λίγο σιωπηλοί και μετά ρώτησα...
- «Σαν γονιός, ποια είναι τα μαθήματα ζωής που θα θέλατε να μάθουν τα παιδιά σας;»
Ο Θεός απάντησε χαμογελώντας:
-«Να μάθουν ότι δεν μπορούν να αναγκάσουν τους άλλους να τους αγαπήσουν. Αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να γίνουν άξιοι να αγαπηθούν.
-Να μάθουν ότι δεν μετράνε περισσότερο τα πράγματα που έχουμε στη ζωή... μας,
αλλά οι άνθρωποι που έχουμε στη ζωή μας.
- Να μάθουν ότι δεν ωφελεί να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους άλλους.
- Να μάθουν ότι πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει τα περισσότερα, αλλά
αυτός που χρειάζεται τα λιγότερα.
Να μάθουν ότι μέσα σε ελάχιστες στιγμές μπορείς ν’ ανοίξεις στον άλλο πληγές που μετά παίρνει χρόνια πολλά να τις γιατρέψεις.

-Να μάθουν τη συγχώρεση συγχωρώντας.
- Να μάθουν πως υπάρχουν άνθρωποι που τους αγαπούν πραγματικά, που όμως δεν ξέρουν πώς να δείξουν ή να εκφράσουν τα αισθήματά τους.
- Να μάθουν ότι τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν τα πάντα …ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ!!!!
- Να μάθουν ότι δύο άνθρωποι μπορεί να κοιτούν το ίδιο πράγμα και να βλέπουν δύο διαφορετικά πράγματα.
- Να μάθουν ότι δεν φτάνει πάντα να σε συγχωρούν οι άλλοι! Πρέπει να μπορείς να συγχωρήσεις κι ο ίδιος τον εαυτό σου.
Τέλος, να μάθουν ότι για τα παιδιά μου εγώ θα είμαι πάντα εδώ...

Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος

Η χώρα μας...

 «Η χώρα μας, έλεγε ο Γέροντας Αμφιλόχιος, είναι σκεπασμένη με τους πάγους του υλισμού και της αθεΐας και καλούμαστε όλοι να συμβάλουμε στη διάλυση τους. Μόνο όταν φύγουν οι πάγοι αυτοί, θα μπορέσουμε να βρούμε και να χαρούμε ξανά τη γη εκείνη την πραγμα­τική,  την όποια καλλιέργησαν αποστολικά άροτρα και την πότισαν αίματα Μαρτύρων και ιδρώτες Όσιων. Τότε μόνο ο νοητός ήλιος θα θερμάνει την ελληνική γη και αμέσως θα βλαστήσει, θα ανθίσει και θα καρποφορήσει, όπως και άλλοτε, προς δόξαν Θεού».

"Αν δεν αλλάξουμε μυαλό και σκέψη, δεν θα αλλάξει η ζωή μας"

 
Για τη Romfea.gr, Γιώργος Φερδής 
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάστηκε σήμερα στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Όπλων, η μνήμη του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτη.
Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, συμπαραστούμενος από πλειάδα αρχιερέων.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στην ομιλία του αναφέρθηκε στην ζωή του Αγίου Δημητρίου, για το πώς ο Άγιος αντιμετώπιζε τα προβλήματα του, συγκρίνοντας τα με τα σημερινά προβλήματα των ανθρώπων.
Εν συνεχεία αναφέρθηκε στην ανεξιθρησκία που θέλει να επιβάλει η Ευρώπη λέγοντας με θλίψη: «Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός δεν έχει ρίζες στον Χριστιανισμό αλλά όλα τ’ αλλά. Θέλουν να απομακρύνουν τον Θεό, όμως δεν καταλαβαίνουν ότι όταν βγάζουμε τον Θεό από τη ζωή μας, συγχρόνως βγάζουμε και τον άνθρωπο και την ανθρωπιά»
Παράλληλα είπε ότι την σημερινή εποχή μας λείπουν τα πρότυπα και είπε συγκεκριμένα κάνοντας μια ερώτηση: «Τι μας λείπει σήμερα από την Κοινωνία; Τι ζητάμε; Πρότυπα, θέλουμε πρότυπο μάνας, θέλουμε πρότυπο πατέρα, θέλουμε πρότυπο οικογένειας, θέλουμε πρότυπο κληρικού, θέλουμε πρότυπο πολιτικού, θέλουμε πρότυπα για να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε»
Επίσης μιλώντας για την περιθωριοποίηση που διέρχεται η Εκκλησία είπε: «Περνάμε αδιάφοροι έξω από τις εκκλησίες, περνάμε αδιάφοροι μπροστά από την εικόνα, μας ενοχλεί πλέον η καμπανοκρουσία και θέλουμε να κάνουμε νόμο να πάψουν να χτυπάνε οι καμπάνες, γιατί ενοχλεί ο ήχος της ενώ για τους Πατέρες ήταν ο ύμνος, τα αποιεροποιήσαμε όλα και όταν κάτι αποιεροποιήτε γίνεται εκμεταλλεύσιμο».
«Η Εκκλησία συμφωνεί με τα λεγόμενα της αλλαγής του τρόπου ζωής μας, αλλά το ψιθυρίζουμε με άλλα λόγια που δεν πονάνε τους Ανθρώπους, αν δεν αλλάξουμε μυαλό και σκέψη δεν θα αλλάξει ούτε η ζωή μας» κατέληξε ο Μακαριώτατος.
Συπροσευχόμενος στην Θεία Λειτουργία ήταν και ο Μητροπολίτης Λάμπης και Σφακίων κ. Ειρηναίος, ενώ μέρος πήραν πολλοί ιερείς της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Στο τέλος ο Αρχιεπίσκοπος ευλόγησε με τον Σταυρό από την Μονή Πρεβελή το Εκκλησίασμα και ευχήθηκε σε όσους γιορτάζουν έτη πολλά και ο Άγιος Δημήτριος να είναι προστάτης όλων.

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Το θάρρος είναι μεγάλη υπόθεση(π.Παισου)


Εικόνα 509.jpg
Σε μια αναμπουμπούλα μεγαλύτερη ζημιά γίνεται από τον πανικό που δημιουργείται. Σε έναν κίνδυνο το κυριώτερο από όλα είναι να μην τα χάνη κανείς. Βλέπεις, η κλώσσα τα βάζει με τον αετό και ορμάει επάνω του! Και η γάτα πώς τα βάζει με τον σκύλο, για να σώση τα γατάκια!Σηκώνει την ουρά της ψηλά σαν κυπαρίσσι και αρχίζει να κάνη «κιχ!...». Τα παίζει όλα κορώνα-γράμματα ,και ο άνθρωπος να δειλιάζη!
Να μην πανικοβάλλεσθε. Ιδίως οι γυναίκες εύκολα πανικοβάλλονται. Στην Κατοχή, θυμάμαι, έπρεπε κάποτε να πάμε σε ένα μέρος δυο ώρες έξω από την Κόνιτσα. Τα παιδιά προχώρησαν μπροστά , βρήκαν κράνη και ρούχα στρατιωτικά από Έλληνες στρατιώτες, τα φόρεσαν και πήγαν σε ένα εξωκκλήσι του Αγίου Κωνσταντίνου. Είχα πάει και εγώ εκεί να προσκυνήσω. Δεκαεπτά χρονών ήμουν . Μόλις τα είδαν οι μανάδες από μακριά, άρχισαν να φωνάζουν «ήρθαν οι Ιταλοί!» και γύρισαν να φύγουν. Δεν ρίχνουν μια ματιά να δουν τί είναι. Κράνη ελληνικά φορούσαν τα παιδιά ,και αυτές τα νόμισαν για Ιταλούς και έφευγαν φοβισμένες οι μανάδες από τα παιδιά τους!
Το θάρρος είναι μεγάλη υπόθεση. Αν πης σε έναν υγιή που είναι φοβιτσιάρης «κίτρινος είσαι τί έχεις;», θα πάη στον γιατρό ,ενώ μπορεί να είναι να ήταν κίτρινος , γιατί είχε ξαγρυπνήσει ή του πονούσε το δόντι κ.λπ. Ο Έλληνας ή θα τραβήξη μπροστά ή θα πανικοβληθή! Οι δειλοί είναι άχρηστο πράγμα. Στον πόλεμο τους δειλούς δεν τους θέλουν καθόλου δεν τους έχουν εμπιστοσύνη. Δεν τους παίρνουν σε επίθεση στην πρώτη γραμμή, για να μη δημιουργήσουν προβλήματα. 'Ένας δειλός στρατιώτης ,αν δεν ξέρη το στρατιωτικό σχέδιο, , μπορεί να δημιουργήση τέτοιο πανικό, που να διαλύση ολόκληρη μεραρχία. Ο φόβος μεγαλώνει και την φαντασία του και μπορεί να αρχίση να φωνάζη «να ,έρχονται, έφθασαν, σφάζουν, φύγετε! ω, πού θα πάμε, πόσο στρατό έχουν οι εχθροί! θα μας φάνε!», οπότε θα κάνη πολλή ζημιά, γιατί εύκολα επηρεάζονται και οι άλλοι. Ένας όμως που έχει παλληκαριά, αν δη τους εχθρούς, θα πη: «μυρμήγκια είναι αυτά δεν είναι άνθρωποι!» και τρέχουν με θάρρος και οι άλλοι! Γι' αυτό στον στρατό λένε καλύτερα πέντε γενναίοι να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση με ψυχραιμία παρά είκοσι δειλοί.
- Γέροντα, σε ένα σύνολο σε μια δύσκολη κατάσταση δεν είναι τόσο οι εξωτερικοί κίνδυνοι , όσο οι εσωτερικοί.
- Ναι, έτσι είναι. Και το Σούλι δεν θα μπορούσαν οι Τούρκοι να το πάρουν, αν δεν το πρόδιδε ο Πήλιος Γούσης, που ήταν μέσα από το Σούλι. Από ένα κρυφό μονοπάτι τους οδήγησε. Βλέπεις, πέντε χωριουδάκια ήταν μονοιασμένα, ενωμένα ,και τα έβαζαν με ολόκληρο Αλή- Πασά, που είχε την δύναμη να τα βάζη με τον Σουλτάνο. Το Σούλι ήταν δούλο στον Αλή-Πασά και όμως τον έφερναν σβούρα. Και οι γυναίκες πόσο δεμένες ήταν μεταξύ τους και τι παλληκαριά είχαν! Έπαιρναν και αυτές την καραμπίνα!


Από το βιβλίο « Πνευματική αφύπνιση »

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου
Λόγοι Β΄
Ιερόν Ησυχαστήριον
« Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος »
Σουρωτή Θεσσαλονίκης

Όπως η Παναγία βοήθησε την Ελλάδα το 40’, ετσι και σήμερα θα μας δείξει τον δρόμο...


Ο ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΑΡΟΣ,ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΤΟ 1940,ΟΤΑΝ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕ ΑΠΟ ΒΕΒΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟ!
http://www.youtube.com/watch?v=nj2jNCs7lqg&feature=player_embedded

ΣΥΣΣΙΤΙΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ!!!

Φαινόμενα ημιλιπόθυμων μαθητών, λόγω ασιτίας, καταγγέλθηκαν στον δήμαρχο Μεσολογγίου, Παναγιώτη Κατσούλη. Αναλαμβάνεται πρωτοβουλία για τράπεζα τροφίμων.
Ανατριχίλα προκαλεί η δήλωση του δημάρχου Μεσολογγίου, στο ραδιόφωνο «Δυτικά 9,61», μια δήλωση που έρχεται σε συνέχεια καταγγελιών εκπαιδευτικών της Αθήνας, που μάλιστα διαψεύστηκαν από το Υπουργείο Παιδείας και εν...
πολλοίς χαρακτηριστήκαν υπερβολικές.
Όμως, όταν τέτοιου είδους αναφορές γίνονται από ένα δημόσιο πρόσωπο και συγκεκριμένα τον δήμαρχο Μεσολογγίου, το ελάχιστο που μπορεί να γίνει είναι να προβληματιστούμε έντονα ως κοινωνία, αλλά και να αναλάβουμε πρωτοβουλίες.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το σχετικό ρεπορτάζ, στο Μεσολόγγι, δασκάλα σε δημοτικό σχολείο, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι μαθητής είναι ο γιος του κ. Κατσούλη, απευθυνόμενη όχι στον δήμαρχο, αλλά στον άνθρωπο και γονιό, κατήγγειλε πως δέκα μαθητές της πηγαίνουν στο σχολείο έτοιμοι να λιποθυμήσουν λόγω ασιτίας!

Η καταγγελία αυτή σόκαρε τον δήμαρχο, αλλά παράλληλα, η αποκάλυψή της από τον ίδιο, όπως είναι φυσιολογικό, σοκάρει και την τοπική κοινωνία.

Ο δήμαρχος, στις ίδιες ραδιοφωνικές δηλώσεις του μίλησε για τραγικές καταστάσεις, προαναγγέλλοντας ταυτόχρονα την πρωτοβουλία που αναλαμβάνει ο δήμος σε συνεργασία με κοινωνικούς φορείς της περιοχής, για την δημιουργία Τράπεζας Τροφίμων στα σχολεία, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στα παιδιά απόρων οικογενειών να «πιούν έστω ένα ποτήρι γάλα…», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.

Εδώ ασφαλώς, σημαντικός είναι ο ρόλος, τόσο των Συλλόγων γονέων, όσο και των τοπικών επιχειρήσεων, των συλλόγων εκπαιδευτικών, της Μητρόπολης και όποιου άλλου μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλία.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΕΝΕ "ΟΧΙ" ...ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ…

Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940

Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 (στην Ελλάδα και Πόλεμος ή Έπος του 40) ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 23 Απριλίου 1941. Επίσημη έναρξη του Πολέμου θεωρείται η «επίδοση του τελεσιγράφου», ενώ μετά τις 6 Απριλίου 1941, με την επέμβαση των Γερμανών, συνεχίστηκε ως Ελληνοϊταλικογερμανικός πόλεμος.
Ο πόλεμος αυτός ήταν το αποτέλεσμα της επεκτατικής πολιτικής του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι που είχε εγκαθιδρύσει στην Ιταλία. Στα μέσα του 1940, ο Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις του Αδόλφου Χίτλερ, θέλησε να αποδείξει στους Γερμανούς συμμάχους του Άξονα ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες. Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την Αλβανία από την άνοιξη του 1939, καθώς και πολλές βρετανικές βάσεις στην Αφρική, όπως τη Σομαλιλάνδη, το καλοκαίρι του 1940, αλλά αυτές δεν ήταν επιτυχίες ανάλογες αυτών της ναζιστικής Γερμανίας. Ταυτόχρονα ο Μουσολίνι επιθυμούσε να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας στα Βαλκάνια, που ένοιωθε ότι απειλούνταν από τη γερμανική πολιτική από την στιγμή που η Ρουμανία είχε δεχθεί την γερμανική προστασία για τα πετρελαϊκά της κοιτάσματα.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, τελεσίγραφο, με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Ελληνικού Βασιλείου, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για τις ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του για τη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Μετά την άρνηση του Πρωθυπουργού (το περίφημο «όχι»), ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα.
  • Αξίζει να υπογραμμιστεί στο σημείο αυτό, ότι ανεξάρτητα των όσων έχουν γραφεί κατά καιρούς σε διάφορα έντυπα, ο πόλεμος αυτός δεν ήταν αιφνίδιος. Η επίδοση του τελεσιγράφου αναμενόταν ήδη από ημέρα σε ημέρα, η δε ημερομηνία αυτή της επίδοσης θεωρούνταν η πλέον πιθανή δεδομένου ότι αποτελούσε εθνική επέτειο του φασισμού στην Ιταλία από το 1925. Αλλά και από ένα τεράστιο δίκτυο πληροφοριών που είχε αναπτυχθεί τότε, σε συνδυασμό με διάφορα γεγονότα όπως αναφέρονται παρακάτω, οδηγούσαν με απόλυτη ακρίβεια την επερχόμενη πολεμική σύγκρουση κατά την οποία η Ελλάδα βρέθηκε τουλάχιστον έτοιμη να την αντιμετωπίσει.
Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και ανάγκασε τον ιταλικό σε υποχώρηση και μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, σχεδόν το ένα τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας είχε καταληφθεί από τους Έλληνες. Η αντεπίθεση των Ιταλών, το Μάρτιο του 1941, απέτυχε, με κέρδος μόνο μικρές εδαφικές εκτάσεις στην περιοχή της Χειμάρρας. Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης, οι Ιταλοί ξεκίνησαν και αυτοί νέα αντεπίθεση. Από τις 12 Απριλίου, ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να υποχωρεί από την Αλβανία, για να μην περικυκλωθεί από τους προελαύνοντες Γερμανούς. Ακολούθησε η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, στις 20 Απριλίου και με τους Ιταλούς, τρεις μέρες αργότερα, οι οποίες περαίωσαν τυπικά τον ελληνοϊταλικόγερμανικό πόλεμο.
Η απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτέλεσε τη πρώτη νίκη των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ανύψωσε το ηθικό των λαών στη σκλαβωμένη Ευρώπη. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η νίκη των Ελλήνων επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου, καθώς υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα. Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941, ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με αποτέλεσμα την ήττα τους στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας.
Από τη Βικιπαίδεια

Με αφετηρία την Άνδρο ο Νικόλας Κακλαμανάκης ...


Ξεκινά από Άνδρο… ακριβώς από το σημείο που για πρώτη φορά ήρθε σε επαφή με την θάλασσα
Στόχος του «γιου του ανέμου» είναι να δείξει σε όλους τους Έλληνες, ότι παρά τα προβλήματα όλοι μπορούν να επιβιώσουν και να σταθούν όρθιοι, παρά τα εμπόδια που προκύπτουν...
 

Ουρά χιλιομέτρων για να προσκυνήσουν την Αγία Ζώνη !!!

Χιλιάδες πιστοί συρρέουν όλο το 24ωρο στην Ιερά Μονή Νοβοντέβιτσι της Αγίας Πετρούπολης, για να προσκυνήσουν την Αγία Ζώνη της Παναγίας από την Ιερά Μονή Βατοπεδίου. Αξίζει να αναφερθεί ότι οι πιστοί παρόλο το τσουχτερό κρύο και τη βροχή έχουν σχηματίσει ουρά πέντε (5) χιλιομέτρων, ενώ μέχρι αυτή την ώρα την Αγία Ζώνη έχουν προσκυνήσει πάνω από 400.000 ρώσοι.

http://www.youtube.com/watch?v=OB553RljCqQ&feature=player_embedded

Χάι ....... όπως λέμε Χάι Χίτλερ…

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΦΟΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ….

Πούτιν: "Η Αγία Ζώνη έφτασε στην Ρωσία σε μια κρίσιμη περίοδο"

Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα υποδέχθηκαν σήμερα το απόγευμα την Αγία Ζώνη στο αεροδρόμιο της Αγίας Πετρούπολης, ο Πρωθυπουργός της Ρωσίας κ. Βλαντιμίρ Πούτιν, παρουσία Υπουργών και Μελών της Κυβέρνησης.
Της υποδοχής προΐστατο ο Μητροπολίτης Λάντογκα και Αγίας Πετρουπολης κ. Βλαδίμηρος, συνοδευόμενος από πλειάδα επισκόπων, πλήθος ιερέων και πιστού λαού.
Ο πρωθυπουργός της Ρωσίας κ. Πούτιν προσκύνησε με ευλάβεια την Αγία Ζώνη, χαιρέτησε εγκάρδια τον Ηγούμενο της Μονής Βατοπαιδίου γέροντα Εφραίμ, τον οποίο ευχαρίστησε για τη θυσία και τον κόπο που ανέλαβε προκειμένου να ανταποκριθεί στην πρόσκληση του Αγιωτάτου Πατριάρχου Μόσχας κ. Κύριλλου και στην επιθυμία του ρωσικού λαού να επισκεφθεί η Αγία Ζώνη τη ρωσική γη.
Επίσης τόνισε ότι η Αγία Ζώνη και η Χάρη της Παναγίας έφθασε στη Ρωσία σε μία κρίσιμη περίοδο που ο λαός έχει ανάγκη από πνευματική ενίσχυση.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της Romfea.gr, ο πρωθυπουργός είχε εν συνεχεία ιδιαίτερη συνάντηση με τον Ηγούμενο γέροντα Εφραίμ.
Ο μητροπολίτης Βλαδίμηρος από την πλευρά του, ευχαρίστησε και αυτός τον γέροντα Εφραίμ για την πρόθυμη ανταπόκριση της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου για την μεταφορά της Αγίας Ζώνης στη Ρωσία μετά από πρόσκληση του Αγιωτάτου Πατριάρχου Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ.κ. Κυρίλλου, με την προτροπή του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και την έγκριση της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους.
Ο μητροπολίτης έκανε ιδιαίτερη μνεία στο γεγονός και θεώρησε ιδιαίτερη ευλογία ότι η Αγία Ζώνη φθάνοντας στη Ρωσία είχε τον πρώτο της σταθμό στην Αγία Πετρούπολη.
Η Αγία Ζώνη αφού μείνει για 4 ημέρες στην Αγία Πετρούπολη θα συνεχίσει να ευλογεί τη ρωσική γη σύμφωνα με το πρόγραμμα, σχηματίζοντας σχήμα σταυρού στους τέσσερις ορίζοντες της ρωσικής γης και θα επισκεφθεί τις πόλεις, Αικατέρινμπουργκ, Νόριλσκ, Βλαδιβοστόκ, Ντιβέγιεβο, Σαράνσκ, Σαμάρα, Ροστόβ Να Ντονού, Καλίνιγκραντ και τέλος στις 19 Νοεμβρίου τη Μόσχα.
Τέλος πληροφορίες της Romfea.gr αναφέρουν ότι ο Ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου αύριο Παρασκευή 21 Οκτωβρίου, είναι προσκεκλημένος στην Ορθόδοξη Ακαδημία της Αγίας Πετρουπόλεως.
Εκεί θα απευθύνει πνευματικές νουθεσίες από την εμπειρία του Αγίου Όρους στους φοιτητές της Ακαδημίας.

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου κι όσο μπορείς κρατήσου...

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου κι όσο μπορείς κρατήσου...


23713_1210796398429_1484328068_458822_4511476_n.jpg


Ποιος το περίμενε στ' αλήθεια,
να βγουν ψευτιές και παραμύθια
και να ξεχάσουν τώρα πια τα λόγια εκείνα τους,
που μας τα 'λέγαν κάθε βράδι απ' τα Λονδίνα τους.

Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει,

δεν θα το βάλουμε μαράζι
και δεν θα κλάψουμε που πάλι μας ξεχάσατε,
γιατί δεν είν' πρώτη φορά που μας τη σκάσατε
και στην υγειά σας μια οκαδούλα εμείς θα πιούμε
και στη μικρή την Ελλαδούλα μας θα πούμε:

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου

κι όσο μπορείς κρατήσου
και στα παλιά παπούτσια σου,
γράψε όσα λέν' οι εχθροί σου.


Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά,

οι σύμμαχοι στη μοιρασιά,
κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις,
γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις.

Σε κάθε χιονισμένη ράχη,

σαν πολεμούσαμε μονάχοι,
όλοι λαγούς με πετραχήλια μας ετάζατε
και μεσ' στα μάτια με λατρεία μας κοιτάζατε.

Μα ξεχαστήκαν όλα εκείνα,

η Πίνδος και η Τρεμπεσίνα,
ίσως μια μέρα εμάς που τόσο αίμα εχάσαμε,
να μας καθήσουν στο σκαμνί, γιατί νικήσαμε.

Μα φυσικό θα μας φανεί κι αυτό ακόμα

και στην Ελλάδα μας θα πούμε μ' ένα στόμα:

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου

κι όσο μπορείς κρατήσου
και στα παλιά παπούτσια σου,
γράψε όσα λέν' οι εχθροί σου.

Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά,

οι σύμμαχοι στη μοιρασιά,
κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις,

γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις.


ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ


"Αυτά που αποκτήσαμε με αίμα δεν επιτρέπεται να τα χάσουμε"

Φθιώτιδος Νικόλαος

 

 
 .......................................................
Να αγωνιστούν και να διώξουν τους έξωθεν που κυβερνούν την πατρίδα, προέτρεψε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος τους Έλληνες, στο κήρυγμά του.
Ο Μητροπολίτης Νικόλαος μία ημέρα πριν από την πανελλαδική μαζική κινητοποίηση των κλάδων, τόνισε ότι η εκκλησία θα βγει μπροστά και θα στηρίξει τον λαό υλικά και πνευματικά.
«Όλοι μαζί αδελφοί μου, αυτά που αποκτήσαμε με αίμα με ιδρώτα δεν επιτρέπεται να τα χάσουμε. Και αν υπάρχουν μερικοί σήμερα που κυβερνούν έξωθεν την πατρίδα μας, δεν θα τους επιτρέψουμε να συνεχίσουν, διότι ο λαός υποφέρει», ανέφερε με στεντόρεια φωνή ο κ. Νικόλαος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος, αναφερόμενος στους φοιτητές που διαδήλωναν έξω από τον Ναό, τόνισε ότι θα είναι ο πρώτος που βοηθήσει για την διατήρηση του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας.
«Έξωθεν υπάρχουν τα παιδιά μας, του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας, τα οποία διαδηλώνουν τον πόνο τους, για την τύχη του Πανεπιστημίου. Αν και μέχρι τώρα ουδείς των υπευθύνων φορέων είχε καλέσει τον Μητροπολίτη να συμμετάσχει στα θέματα και από την αρχή τον είχε εξαιρέσει, τώρα που κινδυνεύει θα μπω μπροστά και θα συμπαρασταθώ στα αιτήματα των παιδιών, που αγωνιούν για το μέλλον τους», πρόσθεσε ο κ. Νικόλαος............................

ΠΗΓΗ
ΡΟΜΦΑΙΑ

θλίψεις...

Πρέπει  να γνωρίζει ο άνθρωπος ότι ο Θεός δεν επιτρέπει μεγαλύτερες θλίψεις απ' ότι  μπορεί να υποφέρει και αυτό θα του  δίνει μεγάλο θάρρος. Η γνώση αυτή τον καθιστά ανδρείο, καρτερικό και μεγαλόψυχο, διότι εμβάλλει στην ψυχή του την πεποίθηση  ότι ο Θεός, ο οποίος από αγάπη επιτρέπει τις θλίψεις, εξάπαντος θα τον βοηθήσει για να απαλλαγεί από αυτές, αποκομίζοντας μεγάλη ωφέλεια.
Γέροντας Ευσέβιος
                            

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Ὀρθοδοξία στὴν Τουρκία

(Τοῦ Νίκου Χειλαδάκη ,Τουρκολόγου)

Τὸ θαῦμα τῆς Παναγίας
Ἀπὸ δημοσίευμα τῆς τουρκικῆς ἐφημερίδας Χουριὲτ στὶς 9 Μαρτίου 2010. Πρὶν ἀπὸ χρόνια ἕνα ζευγάρι ἀπὸ τὴν Τουρκία καὶ συγκεκριμένα ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς Ἀντιοχείας, μετανάστευσε στὸ Παρίσι ὅπου βρῆκαν δουλειὰ καὶ ἐγκαταστάθηκαν στὰ Μπαλιόζ, δηλαδὴ στὰ προάστια τοῦ Παρισιοῦ. Τὸ ζευγάρι ὀνομάζεται Ἐσὰτ καὶ Σεβὶμ Ἀλντιντάρογλου. Σήμερα στὸ σπίτι τῶν Ἀλντιντάρογλου στὸ Παρίσι παρατηρεῖται κοσμοσυρροὴ καθὼς  πολλοὶ ἐπισκέπτες ἔρχονται νὰ δοῦνε ἕνα ἀξιοπερίεργο γιὰ αὐτοὺς γεγονός. Τὸ γεγονὸς αὐτό, ποὺ χαρακτηρίστηκε ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν τουρκικὸ τύπο σὰν θαῦμα, εἶναι πὼς μία ἑλληνορθόδοξη βυζαντινὴ εἰκόνα τῆς Παναγίας ποὺ εἶχαν βρεῖ στὴν Ἀντιόχεια καὶ τὴν ὁποία εἶχαν πάρει μαζί τους οἱ Ἀλντιντάρογλου ἂν καὶ μουσουλμάνοι, ἄρχισε νὰ ἀναβλύζει δάκρυα ἀπὸ τὰ μάτια τῆς Παναγίας. Ἡ εἰκόνα τῆς «Παρθένας Παναγίας», ὅπως τὴν ἔχουν ὀνομάσει τὸ τουρκικὸ ζευγάρι, ἔχει γίνει τόπος προσκυνήματος καὶ μάλιστα, ὅπως ἀναφέρεται, ἔχει ἀποκτήσει θαυματουργικὲς ἰδιότητες. Τὸ γεγονὸς ἔχει γίνει εὐρύτερα γνωστὸ καὶ ἐπισκέπτες προσκυνητὲς ἀπὸ τὴν Γερμανία καὶ τὸ Βέλγιο καταφτάνουν στὸ σπίτι τῶν Τούρκων γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὴν ἑλληνορθόδοξη βυζαντινὴ εἰκόνα τῆς Παναγίας. Ὁ Ἐσὰτ  Ἀντιντάρογλου διηγεῖται πὼς πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ εἶχε ἔρθει στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας μία παντρεμένη γυναίκα ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ κάνει παιδὶ καὶ τὸ εἶχε μεγάλο καημὸ γιατί ὁ γάμος τῆς κινδύνευε μὲ χωρισμό. Ἡ γυναίκα αὐτὴ γονάτισε καὶ προσευχήθηκε ἐπὶ ἀρκετὴ ὥρα κάτω ἀπὸ τὴ εἰκόνα τῆς Παναγίας. Μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες ἡ  γυναίκα αὐτὴ πηρὲ τηλέφωνο κατασυγκινημένη τοὺς Ἀλντιντάρολγου καὶ τοὺς εἶπε  εὐτυχισμένη  ὅτι εἶχε γίνει θαῦμα καὶ περίμενε παιδί.
Στὴν παραπάνω φωτογραφία  βλέπετε τὴν εἰκόνα τῆς θαυματουργικῆς Παναγίας μὲ τὸν χαρακτηριστικὸ τουρκικὸ τίτλο, «MUCIZE», ποὺ σημαίνει Θαῦμα.

Τὸ σκάνδαλο τῆς ἀνακαίνισης τοῦ τζαμιοῦ


Στὶς 25 Αὐγούστου τοῦ 2011 ξεσποῦσε στὴν Τουρκία, (ἐφημερίδα Ζαμᾶν 25/8/2011), ἕνα μεγάλο...
«σκάνδαλο» (ὅπως χαρακτηρίστηκε), τῆς ἀνακαίνισης τοῦ τζαμιοῦ τῆς πόλη Ἀλάτσατα κοντὰ στὴν Σμύρνη.
Τὸ τζαμὶ αὐτὸ ὅταν ζοῦσαν ἐκεῖ οἱ Ἕλληνες ἦταν ἐκκλησία ἀφιερωμένη στὸν ἅγιο Κωνσταντῖνο. Λόγω τῶν ἐκτεταμένων φθορῶν ποὺ...

 εἶχαν παρουσιαστεῖ τὰ τελευταία χρόνια, ἡ τοπικὴ διοίκηση ἀνέθεσε σὲ ἕνα ἐδικὸ συνεργεῖο νὰ κάνει τὶς ἐργασίες ἀνακαίνισης. 
Τὸ τουρκικὸ ὅμως συνεργεῖο ἀντὶ νὰ ἀνακαινίσει τὸ μουσουλμανικὸ τέμενος βρῆκε καὶ ἀναστύλωσε… τὸ πεσμένο καὶ περίτεχνο ἱερὸ τέμπλο τοῦ ναοῦ καὶ ἔτσι ἀντὶ γιὰ τζαμὶ οὐσιαστικά… παρέδωσε τὴν ἑλληνικὴ ἐκκλησία ὅπως ἦταν στὴν ἀρχική της μορφή.
Τὸ γεγονὸς αὐτὸ σχολιάστηκε σὰν σκάνδαλο ἀπὸ τὰ τουρκικὰ ΜΜΕ.




Στὴ διπλανή  φωτογραφία βλέπετε τὴν ἐξωτερικὴ ὄψη τοῦ τζαμιοῦ τῆς πόλης Ἀλάτσατα ποὺ ἦταν ἡ ἑλληνορθόδοξη ἐκκλησία τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου, καὶ κάτω βλέπετε πανοραμικὴ ὄψη τοῦ περίτεχνου ἱεροῦ τέμπλου τῆς ἐκκλησίας τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου στὰ Ἀλάτσατα τῆς Ἰωνίας ποὺ ἀναστύλωσε τὸ τουρκικὸ συνεργεῖο προκαλώντας τὴν ὀργὴ τῶν τουρκικῶν ΜΜΕ.



Ἡ κάτω εἰκόνα εἶναι τὸ δημοσίευμα τῆς τουρκικῆς ἐφημερίδα Ζαμᾶν, στὶς 23/8/2011, ποὺ ἀναφέρεται στὸ σκάνδαλο τῆς ἀνακαίνισης τοῦ μουσουλμανικοῦ τζαμιοῦ τῆς πόλης Ἀλάτσατα μὲ τὸν χαρακτηριστικὸ τίτλο : Restorasyon camiyi kiliseye cevirdi , δηλαδὴ ἡ ἀνακαίνηση μετέτρεψε τὸ τζαμὶ σὲ ἐκκλησία.

Δύο ομιλίες στην Αγγλίκή γλώσσα με Ελληνικές λέξεις

Η πρώτη εκφωνήθηκε στον ΟΗΕ απο τον  οικονομολόγο και ακαδημαϊκό Ξενοφών Ζωλώτα το 1959. Διετέλεσε  επίσης διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και πρωθυπουργός. 

Kyrie, it is Zeus' anathema on our epoch (for the dynamism of our economies) and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic,strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this,we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, i sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies, although I have some logomachy with them.I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, i emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie stenographers.


[Κύριοι, είναι "Διός ανάθεμα" στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας. Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους. Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής, στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς. Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους. Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική. Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς. Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, που τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι χάλκινα. Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές. Γι' αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές. Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία. Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.]

 Ο δεύτερος λόγος παρόμοιος με τον πρώτο,  δόθηκε απο τον καθηγητή της Ορθοπεδικής Παναγιώτη Σουκάκο  σε 6000 ορθοπεδικούς από 64 χώρες, στην εναρκτήρια τελετή του 5ου Πανευρωπαϊκού Συνεδρίου ορθοπεδικής στην Ρόδο στις 8 Ιουνίου 2001 και είναι :
«The hellenic orthopedic physicians have synchronized their dynamism and energy with the European Organization of Orthopedics and Traumatology to generate this symbiotic and not ephemeral synthesis of charismatic academic scholars and are enthusiastic with the atmosphere of euphoria and analogous ecstasy in Dodecanisa, Rodos.

Rodos is a graphic hellenic metropolitan center in the Aegean archipelagos, with myriads of archaeological and historical sites. Rodos is a geographical paradise of cryptic and chimerical icons of idyllic charm, amalgamated with hellenic gastronomy of moussaka, souvlaki, ouzo emporia and euphoria of the rhyme and rhythm of bouzouki, byzantine and Spanoudakis music.

A plethora of basic and didactic themes in the sphere of orthopedics and traumatology, such as trauma of the musculosceletal system, arthroscopic and arthoplasty surgery, pediatric orthopedics, polytrauma, podiatric surgery, carpus and dactylic surgery with traumatic and genetic anomalies, microsurgery, spondolopathies like scoliosis, kyphosis and spondylolisthesis, osteoporosis and pharmacologic and prophylactic therapeutic policies will be emphasized.

Diagnostic methods and etiological therapy of traumatic, non-physiological and pathological syndromes, therapeutic schemes and strategies will be analyzed and synthesized at this academic symposium on the basis of democratic climate and with the scope of a non-dogmatic and egocentric dialogue, which I prophesize will be an historic phenomenon and paradigm of dynamic synergy and harmony between polyethnic orthopedic physicians of the European Epirus.

To paraphrase, with the phobia and dilemma of being tautological, let me emphasize that the logistics and machinations in this academic symposium, will generate the scheme and type of our harmonic synergy and syndesmosis.

Pragmatically, it is my thesis and not hypothesis that the next phase and programmed orthopedic symposium in Helsinki, which I eulogize, will be as dynamic and with colossal kyros as in Rodos, Hellas.

I apologize for my eulogistic demagogy and if my etymological glossary is based on philosophic or symbolic metaphors and lexical hyperbole, please sympathize with me and apologize for the idiosyncrasy of zealous hellenic practicing orthopedic physician who is also fanatically enthusiastic about the giant anode of European propaedutics and academics in orthopedics and traumatology.»

Πηγές :