Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Όταν οι κομμουνιστές τιμούν τους συντρόφους τους με θρησκευτικά μνημόσυνα...

...(ένα ακόμη σχόλιο)

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύθηκε στην  εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ http://www.tanea.gr/photonews/klik/ και μας βάζει στον πειρασμό να σχολιάσουμε για ακόμη μία φορά τη στάση της Ελληνικής Αριστεράς στο ζήτημα της θρησκείας.
Στην εκπομπή του Βασίλη Κοντογουλίδη,στο Δημοτικό Ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης, την προηγούμενη Δευτέρα είχαμε αναφερθεί και στο συγκεκριμένο ζήτημα υποστηρίζοντας ότι η Αριστερά στην Ελλάδα πρέπει να είναι η τελευταία στον πλανήτη που ακόμη υποστηρίζει με θρησκευτική ευλάβεια μάλιστα, ότι η θρησκεία είναι το όπιο του λαού.
Οι Ρώσοι κομμουνιστές έρχονται να δικαιώσουν αυτή τη θέση μας.Μήπως ήλθε η ώρα, η ηγεσία των ελληνικών αριστερών κομμάτων να ακούσει τη βάση τους,η οποία σε μεγάλο βαθμό, όπως έχουν δείξει πολλές έρευνες κατ'επανάληψη, θρησκεύει;Μήπως ήλθε η ώρα για έναν τίμιο και ειλικρινή διάλογο μεταξύ Αριστεράς και θρησκείας στον τόπο μας;;;
Ο Χριστιανομαρξιστικός διάλογος των αρχών της δεκαετίας του ογδόντα στα κατάμεστα αμφιθέατρα των Ελληνικών Πανεπιστημίων υπήρξε μια δυνατή εμπειρία για όλους μας.
Γιατί να πούμε όχι σε μια ακόμη πρόκληση;;;;;;;;;;;;;;  

Σύντροφοι και χριστιανοί




φωτορεπορτάζ:Σύντροφοι και χριστιανοί
Ο Μαρξ υποστήριζε ότι η θρησκεία είναι το όπιο του λαού και τα κομμουνιστικά καθεστώτα τήρησαν το πνεύμα του μεγάλου θεωρητικού απαγορεύοντας τις θρησκευτικές εκδηλώσεις.
 Οι σημερινοί κομμουνιστές, ωστόσο, δεν φαίνεται να ασπάζονται την επίσημη γραμμή. Και τίμησαν τους συντρόφους τους που έχασαν τη ζωή τους σε συγκρούσεις με την Αστυνομία το 1993 όχι μόνο με μια συγκέντρωση αλλά κι ένα θρησκευτικό μνημόσυνο στο νεκροταφείο της ρωσικής πρωτεύουσας όπου αναπαύονται τα θύματα.
 Ο ορθόδοξος ιερέας από τη δική του πλευρά εκτελεί, ως οφείλει, το ιερό καθήκον του χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τις διαφορές που χώριζαν στο παρελθόν τα δύο δόγματα.
Για την ιστορία, τα επεισόδια του 1993 είχαν σημειωθεί ανάμεσα σε νοσταλγούς του κομμουνιστικού καθεστώτος και τις δυνάμεις ασφαλείας που ήταν πιστές στον τότε πρόεδρο της Ρωσίας Μπόρις Γιέλτσιν

1 σχόλιο:

  1. πρώτη δημοσίευση...http://e-theologia.blogspot.gr/2012/10/blog-post_9849.html

    και γω έχω ξεχάσει να γράψω το link μερικές φορές.δεν παρεξηγώ...έτσι για την ιστορία...ευχαριστώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή