Άλλα καί οι ευχές πού αναπέμπονται κατά την τέλεση της Ευχαριστίας λέγονται από κοινού. Δεν προσφέρει λοιπόν την Ευχαριστία ό ιερέας μόνος, αλλά μαζί του καί όλος ό λαός. Κάνει την αρχή βέβαια ό ιερέας με τον πρώτο λόγο, αλλά, αφού, στη συνέχεια, συμφωνήσουν όλοι ότι «άξίως καί δικαίως» γίνεται τούτο, τότε αρχίζει την ευχή της Ευχαριστίας.
Καί γιατί θαυμάζεις ακούγοντας ότι ό λαός εύχεται μαζί με τον ιερέα, όταν αυτός ό λαός καί με αυτά τα ίδια τα χερουβείμ καί τίς άνω δυνάμεις τους ιερούς εκείνους ύμνους αναπέμπει;
Όλα αυτά σας τα είπα για να εννοήσετε, ότι ό κάθε πιστός πρέπει να δείχνει άγρυπνο ενδιαφέρον να μάθει ότι όλοι μαζί αποτελούμε ένα σώμα καί έχουμε τόση διαφορά μεταξύ μας, όση έχει το ένα μέλος του σώματος από το άλλο καί να μην επιρρίπτουμε όλες τίς ευθύνες στους ιερείς, αλλά όλοι να ενδιαφερόμαστε για την Εκκλησία καί να φροντίζουμε γι' αυτή σαν δικό μας σώμα. Έτσι, άλλωστε, θα αισθανόμαστε περισσότερη ασφάλεια καί θα έχουμε καλύτερη επίδοση στον αγώνα της αρετής.
Όταν επρόκειτο να χειροτονήσουν τους επτά διακόνους οί απόστολοι, συζήτησαν πρώτα με το λαό. Το ίδιο έκανε καί ό Πέτρος για την εκλογή του Ματθία: Συζήτηση με όλους εκείνους πού ήταν παρόντες κατά την ώρα εκείνη, άνδρες καί γυναίκες. Διότι όσα γίνονται στην Εκκλησία δε γίνονται για να αυξάνει ή αύταρχικότης των υπευθύνων, ούτε ή δουλοπρέπεια των αρχομένων, έφ' όσον ή εξουσία (των ποιμένων) είναι πνευματική καί ή υπεροχή της έγκειται στο ότι εκείνοι υποβάλλονται σε περισσότερους κόπους καί αναλαμβάνουν μεγαλύτερες φροντίδες για σας κι όχι στην επιζήτηση περισσοτέρων τιμών.
Πρέπει τελικά να ζούμε όλοι μέσα στην Εκκλησία σαν μια οικογένεια, σαν ένα σώμα, έτσι πρέπει να σκεπτόμαστε. Όπως ακριβώς καί βάπτισμα ένα υπάρχει καί ευχαριστιακή τράπεζα μία καί πηγή μία καί κτίση μία καί Πατέρας ένας.
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ Ε,Π.Ε. Τόμος 19ος, σελ. 486,488
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου