ΤΟ ΑΞΙΩΜΑ ΔΕΝ ΑΝΥΨΩΝΕΙ ΟΠΟΙΟΝ ΤΟ ΚΑΤΕΧΕΙ...

Γράφει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Ἐὰν κάποτε σοῦ γεννιόταν ἡ παράλογη ἐπιθυμία νὰ πετάξεις καὶ νὰ μεταβεῖς κάπου διὰ τοῦ ἀέρος, πῶς θὰ μποροῦσες νὰ σβήσεις αὐτὴ τὴν παράλογη ἐπιθυμία σου; Μὲ τὸ νὰ κάνεις πτερὰ καὶ νὰ κατασκευάσεις ἄλλα όργανα, ἤ μὲ τὸ νὰ πείσεις τὸν λογισμό σου, ὄτι ἐπιθυμεῖ ἀκατόρθωτα πράγματα καὶ ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἐπιχειρεῖς κανένα ἀπὸ αὐτά; Ὁλοφάνερο εἶναι μὲ τὸ νὰ πείσεις τὸν λογισμό σου. Ἀλλά θα πεῖ κάποιος ἐκεῖνο εἶναι ἀδύνατο. Ὄμως καὶ αὐτὸ εἶναι πιό ἀκατόρθωτο, τὸ νὰ βρεῖς δηλαδὴ τέρμα στὴν ἐπιθυμία σου!» (63^η Ὁμιλία στὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιο, στίχοι 19-25).
Προόδευσε τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων πολύ ἀπὸ τὴν ἐποχή τοῦ Χρυσοστόμου. Πετάξαμε μὲ ἀεροπλάνα, πήγαμε στὸ φεγγάρι καὶ σκεπτόμαστε νὰ μετοικήσουμε σὲ ἄλλους πλανῆτες. Τόσο ἔχει προχωρήσει ὁ ἄνθρωπος ποὺ πλέον δὲν φαντάζεται, ἀλλὰ πράττει ὅ,τι σκέφτεται, πράγματα ἀλλόκοτα γιὰ ἄλλες ἐποχές. Ἡ ανθρώπινη ἐπιθυμία ὡστόσο μένει ἀκόρεστη. Καί ἐδῶ ἐπαληθεύεται ἡ προφητεία, ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ κάνει τά πάντα, ὅ,τι κι ἄν ποθήσει, μπορεῖ ὅμως να ὑπερβεῖ τὴν ἐπιθυμία του, τά πάθη του, τὸν ἐγωϊσμό του;

Ἔγινε κυρίαρχος τῶν πάντων ὁ ἄνθρωπος! Προόδευσε, πῆγε μπροστὰ! Ἐπειδή ὄμως δὲν μπορεῖ να βάλει τέρμα στὴν ἐπιθυμία του, βρῆκε ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ἐπιτευγματά του μεγάλες ἀπογοητεύσεις. Ἐξαιτίας τῆς επιθυμίας του ἔκανε τὰ ἀεροπλάνα πολεμικές μηχανὲς ποὺ σκορπίζουν τὸνθάνατο, τὸν ὄλεθρο, τὸν ἀφανισμό. Ἡ πυρηνικὴ ἐνέργεια εἶναi μεγάλο ἐπίτευγμα καὶ ἡ μεγαλύτερη ἀπειλή.

 Ἡ ἀνάπτυξη τῆς τεχνολογίας μαζί μέ τὶς διευκολύνσεις κάνει τοὺς ἀνθρώπους αὐτιστικοὺς, κλεισμένους σὲ κόσμους δικούς τους μακριὰ ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ ζωή…