Τουρκικός επεκτατισμός....

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 η Τουρκία έδειχνε αποκλειστικώς στραμμένη στον στόχο της να γίνει δεκτή στην ευρωπαϊκή αυλή και να καταστεί μέλος της ΕΕ.


Όταν η διαδικασία αυτή μπήκε σε τροχιά με τις ενταξιακες διαπραγματεύσεις της, η Άγκυρα προφανώς ζύγισε το εσωτερικό πολιτικό κόστος των μεταρρυθμίσεων και δομικών αλλαγών στο κοσμικό κράτος της, που πρέπει να κάνει, προκειμένου να καταστεί ένα πραγματικό ευρωπαϊκό κράτος. Βλέπετε την «ανοχή στο διαφορετικό» που προπαγανδίζει στις εξωτερικές σχέσεις της, η Τουρκία δεν θέλει να την εφαρμόσει στο εσωτερικό της με τον ορατό κίνδυνο ριζικών ανατροπών στο πολιτικό και κοινωνικό σύστημα της .
Με την προβολή στις άλλες πτυχές της εξωτερικής πολιτικής της , η Τουρκία επιχειρεί τώρα να επιβάλει αντί να δεχθεί τους όρους της ΕΕ, δείχνοντας έτσι, ότι επιλέγει να παραμείνει μια» διαφορετική χώρα» μέσα στην Ευρώπη, συνδεδεμένη όμως με την πολιτική των υπόλοιπων «καθαρών» ευρωπαϊκών χωρών.
Έτσι, κατά την γνώμη μου, αρχίζει να ωριμάζει στην Τουρκία η ιδέα μιας ,δικής της, ειδικής σχέσης με την Ευρώπη.

Το μεγάλο ζητούμενο, επομένως, είναι πως αντιμετωπίζουν αυτή την περίοδο την καλπάζουσα διπλωματία της Τουρκίας – ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος- τόσο η Αθήνα όσο και η Λευκωσία.
Δεν νομίζω να υπάρχει αμφιβολία ότι το μοναδικό πρόσφορο πεδίο παραμένει η Ευρωπαϊκή Ένωση και η διαδικασία ένταξης της Τουρκίας σ αυτήν ....
Οι αποφάσεις ενδεχομένως είναι πολύ δύσκολες για τους πολιτικούς.

http://antistasi.org/?p=4974